Ken je de pijn die je krijgt als je je plas te lang vasthoudt? Dat is hoe ik me constant voelde toen ik de badkamer vanaf begin 2018 gebruikte. Lang verhaal kort, na maanden van aanhoudende pijn en onduidelijke echo’s, tests en artsafspraken, zag ik eindelijk een uroloog in april 2019. Dat was toen ik ontdekte mijn symptomen uitgelijnd met interstitiële cystitis (IC voor kort en soms “pijnlijk blaas syndroom” genoemd), een chronische blaasaandoening geassocieerd met bekkenpijn, bekkendruk en urinewegsymptomen zoals urgentie en frequentie. De symptomen variëren in ernst en verschillen per persoon, en ze treffen tussen de drie en acht miljoen vrouwen.
Barry Jarnagin, MD, FACOG, medisch directeur van het Center for Pelvic Health in Franklin, TN, en incidenteel consultant voor Desert Harvest, beschreef IC als een afwijking in de voering van de blaas, bedoeld om de spierzenuwen te beschermen tegen toxines. “De blaas is ontworpen als een reservoir om afval vast te houden. Die beschermende laag is defect bij vrouwen die IC hebben, waardoor dat afvalproduct in de spierzenuwen van de blaaswand terechtkomt,” zei hij.
Er is geen remedie bekend en artsen hebben nog niet precies gevonden wat de oorzaak is, hoewel Dr. Jarnagin zei dat er een voorwaarde is om IC te krijgen, evenals een trigger die de blaas beschadigt en in werking stelt. “Die trigger kan van alles zijn,” merkte hij op. “Het kan een vaginale bevalling zijn, het kan een chirurgische ingreep hebben, het kan een auto-ongeluk hebben, het kan een UTI hebben.” Er is ook geen specifieke test voor IC; het wordt gediagnosticeerd door uitsluiting zodra u andere potentiële aandoeningen elimineert.
Omdat mijn symptomen niet slopend waren zoals ze voor sommige vrouwen kunnen zijn, legde mijn arts uit dat de eerste manier van handelen zou zijn om het activeren van voedingsmiddelen en dranken uit mijn dieet te verwijderen. Opmerking: er zijn mensen die hun IC alleen via het dieet kunnen regelen en anderen hebben hardnekkige en ernstige symptomen waarvoor medicijnen, therapie of chirurgie vereist zijn. Het is voor iedereen anders, maar in het algemeen zijn triggers zure voedingsmiddelen en dranken, alles pittig en cafeïne. Voor mij was het spelplan gericht op het ontdoen van mijn dieet van wat fruitsap en andere citrusvruchten (ik had rond de Thanksgiving een clementine en had er de volgende ochtend spijt van), de meeste koolzuurhoudende dranken en alcohol, en, tragisch genoeg, koffie.
Cafeïne kan symptomen veroorzaken omdat het een diureticum is, zei Dr. Jarnagin, wat betekent dat het urineren verhoogt. Dit stimuleert de blaas, die al gevoelig is, “en het is net als met een pijnlijke rug of een pijnlijke arm of een pijnlijke nek: hoe meer je moet werken, hoe meer symptomen je zult hebben.”
Hoe ik bijna een jaar zonder cafeïne ben doorgekomen
Toen iemand die van koppen koffie en Starbucks Doubleshot Espresso’s op de universiteit leefde en zwaar afhankelijk was van mijn ochtend (en middag) oplossing om me door werkdagen te helpen, was ik er kapot van om te ontdekken dat ik afscheid moest nemen van cafeïne. Ik had ontwenningsverschijnselen en had bijna twee weken hoofdpijn. Er zijn echter manieren waarop ik heb geleerd een cafeïnevrij leven te leiden. Bovendien is het nog betere nieuws dat mijn pijn in de blaas merkbaar beter voelde nadat ik deze verandering had aangebracht en andere drankjes zoals wat fruitsap uitsneed. (Mijn IC-symptomen vanaf nu zijn onder controle!)
Ik zal beginnen met te erkennen dat ik 100% verbeteringen kan aanbrengen (een daarvan is leren meer slapen). Maar hier is wat ik tot nu toe heb gedaan om me te helpen de hele dag door een behoorlijke hoeveelheid energie te behouden.
Ik zorg ervoor dat ik ontbijt. Vroeger vertrouwde ik op koffie om me ’s ochtends wakker te voelen, maar nu probeer ik een volledig ontbijt te eten om me energie te geven als ik aan mijn werkdag begin. Ik ben altijd een ontbijtmens geweest; Ik ben me er nu alleen meer van bewust.
Daarna probeer ik vaker op mijn werk kleinere maaltijden te eten. Om mijn energieniveau hoog te houden, zorg ik ervoor dat ik kleinere maaltijden eet met eiwitten en complexe koolhydraten.
Ik onderhoud een normale trainingsroutine. Ik train meestal vier dagen per week. Bovendien wordt IC aanbevolen voor IC-patiënten om een gezonde blaas en bekkenbodem te bevorderen (low-impact wordt aanbevolen voor degenen die opflakkeringen ervaren door oefeningen met hogere impact).
Ik blijf gehydrateerd. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat ik hier beter in moet worden, maar ik heb echt geprobeerd meer water te drinken. Dit helpt vooral met IC omdat, zoals Dr. Jarnagin heeft uitgelegd, het het afval dat in de blaas zit verdunt en het wegspoelt.
Decaf, decaf, decaf. Decaf koffie bevat nog steeds een kleine hoeveelheid cafeïne, en sommige IC-patiënten melden dat decaf nog steeds hun blaas beïnvloedt. Dr. Jarnagin legde ook uit dat cafeïnevrije koffie zuurgraad kan hebben die de blaas irriteert. Maar voor mij heb ik geen flare-ups gemerkt met cafeïnevrij. Ik drink het vooral omdat een kop koffie in de ochtend zo lang deel uitmaken van mijn dagelijkse routine, en ik hou van de smaak. Ik drink ook vaak kruidenthee (ik sla zwarte en groene thee over omdat ze cafeïne hebben). U kunt hier enkele van de producten zien die ik kocht toen ik voor het eerst koffie uitsneed.
Vooral op kantoor wil ik meer pauzes nemen om wat frisse lucht te krijgen, dus aanpassing aan het gebrek aan cafeïne is nog steeds een werk in uitvoering. Een bonus van het uitschakelen van cafeïne is dat ik niet zenuwachtig word en minder angstig ben. Opmerking: als je problemen hebt om je energie op peil te houden zonder cafeïne, kun je het beste een arts raadplegen voor advies.
Zal ik ooit weer cafeïne hebben?
Mis ik cafeïne? Ja. Mijn arts zei niets over het toevoegen van het aan mijn dieet. Toen ik echter met Dr. Jarnagin sprak, zei hij dat, over het algemeen, zodra de IC-symptomen verdwijnen, mensen langzaam cafeïne in hun routine kunnen opnemen zolang het geen flare-ups veroorzaakt. Hij zei ook dat hij een realist is, dus hij vertelt zijn patiënten meestal niet dat ze om te beginnen met koffie koude kalkoen moeten snijden; in plaats daarvan stelt hij voor om hun inname van cafeïne te beperken om te zien of dat helpt.
In theorie, als ik cafeïne en koffie terug in mijn leven neem en geen symptomen voel, zou het goed moeten gaan, maar voorlopig zou ik liever veilig zijn en blijven doen wat ik doe. Zoals Dr. Jarnagin het uitdrukte – en ik parafraseer – niet met wat werkt. Ga voor meer informatie over IC naar urologyhealth.org, ic-network.com of de website van de Interstitial Cystitis Association.
Is cafeïne eigenlijk goed voor u? Dit is hoe het * echt * uw lichaam beïnvloedt Beeldbron: Unsplash / @taisiia_shestopal