Op 16 oktober, tijdens een Trump-bijeenkomst in Georgië, sprak senator David Perdue opzettelijk de naam van senator Kamala Harris uit en bespotte hij de naam van senator Kamala Harris toen hij de president introduceerde. ‘Ka-MAL-a, Ka-MAL-a of Kamala, Kamala, Ka-mala, -mala, -mala, ik weet het niet, wat dan ook,’ zei hij, lachend uit de menigte. De opzettelijke verkeerde uitspraak van de Republikeinse senator van Harris ‘naam, die rechtstreeks uit Trumps eigen speelboek komt, is niet alleen extreem onbeleefd, maar ook gewoon racistisch.
Voor gekleurde mensen en immigranten met etnisch klinkende namen komt dit irritante incident maar al te bekend voor. Perdue’s poging om ‘anders te zijn’ en de spot te drijven met Harris – die Indiaas en zwart is – voor haar hindoeïstische naam is aanstootgevend. De wetenschap dat ze al bijna vier jaar zijn collega in de Senaat is, laat zien dat het ook opzettelijk was. Een clip van Perdue’s commentaar leidde tot een belangrijk gesprek op Twitter en de hashtag #MyNameIs begon trending, wat POC inspireerde om trots te zijn voor de betekenissen achter hun eigen naam en soortgelijke pijnlijke verhalen te delen.
Mijn naam is Yerin. Het wordt uitgesproken als Yeh-rin – zoals Erin met een “Y” zoals ik het mensen vertel – en het werd gekozen door mijn overleden grootvader. In het Koreaans betekent “Ye” beleefd en respectvol, terwijl “Rin” wordt gedefinieerd als helder, in beide betekenissen van het woord. Hoewel ik me nu zo gelukkig voel een mooie naam te hebben die zo’n betekenis heeft, heb ik jarenlang geworsteld om trots te zijn op zowel mijn Koreaanse afkomst als mijn etnisch Koreaanse naam.
Ik herinner me levendig dat ik tegen mijn vader huilde na talloze eerste schooldagen, verontrust door leraren die mijn naam verkeerd hadden uitgesproken, hoewel niet opzettelijk, maar die er nog meer van schrokken om te leren hoe ze dat op de juiste manier moesten doen. Als kind heb ik gezworen om mijn toekomstige kinderen expliciet wit klinkende namen te geven, zodat ze niet nog een barrière zouden moeten aangaan om als Amerikaan te worden gezien. Ik ging zelfs zo ver dat ik brainstormde over wit klinkende namen die ik kon aannemen zodra ik naar de universiteit ging, een gangbare praktijk voor veel POC’s en immigranten in een poging om zich in Amerika te assimileren.
Ik ben me terdege bewust van het zichtbare ongemak dat mensen kunnen voelen wanneer ze worden geconfronteerd met het uitspreken van mijn naam of de aannames die ze over mijn identiteit kunnen maken.
Gelukkig ontmoedigde mijn vader me om zoiets te doen, en als volwassene ben ik trots geworden op mijn Koreaanse afkomst en trots om me zowel Koreaans als Amerikaans te noemen. Maar toch ben ik me terdege bewust van het zichtbare ongemak dat mensen kunnen voelen wanneer ze worden geconfronteerd met het uitspreken van mijn naam of de veronderstellingen die ze over mijn identiteit kunnen maken. Hoewel sommigen deze gedachten misschien als een overdreven reactie beschouwen, is er in feite onderzoek dat de impact van een etnisch klinkende naam aantoont. Volgens een onderzoek van de Harvard Business School uit 2017 hadden zwarte en Aziatische sollicitanten die hun cv ‘witten’ om verwijzingen naar hun ras te verwijderen, betere sollicitatiegesprekken met succes.
Vanwege deze veelvoorkomende gebeurtenissen en mensen zoals Perdue, voel ik me soms nog steeds in verlegenheid gebracht of lastig wanneer ik wacht op een afspraak bij de dokter, een sollicitatiegesprek moet voeren en zelfs nieuwe mensen ontmoet in een sociale omgeving. Ik moet er vaak aan worden herinnerd dat ik niet verantwoordelijk ben voor het inherente racisme van anderen. Wat de opmerking van Perdue nog erger maakte, was dat een woordvoerster van zijn campagne, Casey Black, toen hij kritiek kreeg, uitlegde dat de senator ‘gewoon de naam van senator Harris verkeerd uitsprak en dat hij er niets mee bedoelde’. Deze gaslighting, die suggereert dat POC de schuldigen zijn omdat ze beledigd zijn, is ook een veel voorkomende ervaring waar we maar al te bekend mee zijn.
Ik weiger toe te staan dat mijn naam wordt geassocieerd met dergelijke negativiteit en ongemak, en weiger mensen zoals Perdue mijn identiteit af te laten nemen. Harris verdient zeker het respect dat haar naam correct wordt uitgesproken, en ik ook. Onze namen zijn onze identiteiten, en niemand kan ze verminderen.
Afbeeldingsbron: Getty / Alex Wong