Actrice Kerry Washington zet zich in om haar kinderen uit de schijnwerpers te houden. Zij en haar echtgenoot Nnamdi Asomugha delen geen foto’s van hun kinderen in het openbaar, maar kiezen ervoor om hen te beschermen tegen de schijnwerpers in een poging om hen onder zo normale omstandigheden mogelijk te laten opgroeien. De Kleine vuurtjes overal ster heeft echter van tijd tot tijd in interviews over haar kinderen gesproken, en liet ons een glimp opvangen van hoe het is om op te groeien in haar huishouden.
Het oudste kind van Kerry en Nnamdi, Isabelle Amarachi Asomugha, werd geboren op 21 april 2014. Hun tweede kind, Caleb Kelechi Asomugha, werd geboren op 5 oktober 2016. Hoewel Kerry niet al te veel details over haar kinderen deelt, heeft ze gepraat over moederschap en zei in 2015 zelfs dat ze Isabelle had meegenomen om met haar te werken. “Ik ben echt gezegend omdat mijn dochter veel met me aan het werk is, dus dat is echt leuk en geweldig. Iedereen op het werk vindt het echt leuk. Ze brengt veel vreugde waar ze ook is, dus het is leuk om haar bij de hand te hebben.”
Kerry, Nnamdi en de kinderen (inclusief Nnamdi’s dochter uit een eerdere relatie) zijn ook erg actief en houden van zwemmen, zei Kerry. “Mijn man plaagde me dat als ik de [DNA-test] 23andMe deed, het 11 procent zeemeermin terug zou komen,” vertelde ze In stijl in januari. ‘Mijn kinderen zijn hetzelfde. Het zijn maar vissen.’ En de kans is groot dat Kerry foto’s deelt van haar zwemmende kinderen, maar je zult ze waarschijnlijk nooit zien. Zij zei Vandaag in 2019 dat ze een privé Instagram-account heeft om foto’s met haar psychiater te delen, inclusief foto’s van haar kinderen.
Kerry vertelde het ook Mensen in juli dat ze de afgelopen maanden de tijd heeft genomen om haar kinderen nog meer voor te lichten over de wereld om hen heen, met name over racisme. “Mijn kinderen variëren van 3 tot 14 jaar, dus het zijn verschillende gesprekken met verschillende mensen. We studeren op dit moment thuis heel veel Afrika. We waren alleen maar piramides aan het bouwen van suikerklontjes omdat we het over Egypte hebben. Het is uitzoeken hoe zwarte identiteit en zwart leven kunnen worden gevierd buiten een context van strijd. Ik denk dat de strijd zo belangrijk is, maar dat geldt ook voor het zaaien van culturele waarde en een rijke mensheid, zodat de waarde van wie we zijn dat niet doet ‘ t komen van de beperkingen die ons zijn opgelegd. “
Afbeeldingsbron: Getty / Axelle / Bauer-Griffin