Vrouwen lijden op het werk onder hun menstruatie – is betaald menstruatieverlof de oplossing?

Noot van de redactie: Bij fafaq erkennen we dat mensen van vele geslachten en identiteiten menstruele cycli hebben. Dit specifieke verhaal bevat taal van experts die mensen met een menstruatiecyclus over het algemeen vrouwen noemen.

Voor degenen onder ons die menstrueren, zijn de menstruatiesymptomen waarschijnlijk bekend. Krampen, hoofdpijn, stemmingswisselingen, een opgeblazen gevoel zijn slechts enkele van de maandelijkse kwaaltjes, natuurlijk bovenop het bloeden, die we schijnbaar hebben moeten accepteren dat ze gewoon bij het leven horen. Leuk, toch? En ja, naar het werk gaan als u zich niet zo opgewekt voelt, is gewoon iets om te accepteren. Maar zou het echt zo moeten zijn?

In een nieuw rapport van het Chartered Institute of Personnel and Development (CIPD) dat op 20 november werd gepubliceerd, wordt uitgelegd dat werkgevers meer moeten doen om vrouwen op het werk te ondersteunen, met bevindingen die helaas maar al te vaak voorkomen. Het CIPD voerde een onderzoek uit onder meer dan 2.000 vrouwen en ontdekte dat 7 op de 10 werknemers zegt dat hun menstruatiesymptomen een negatieve invloed hadden op het werk. Dit stijgt tot een enorme 81 procent voor degenen met een gediagnosticeerde menstruatieaandoening zoals PCOS of endometriose.

Bovendien heeft meer dan de helft niet naar het werk kunnen gaan vanwege hun symptomen, waarbij 49 procent onthulde dat ze hun manager nooit zouden vertellen dat hun afwezigheid te maken had met hun menstruatie. De reden hiervoor is dat ze het gevoel hebben dat het gebagatelliseerd wordt, dat ze zich schamen of dat ze het liever privé houden.

7 op de 10 werknemers zegt dat hun menstruatieverschijnselen een negatieve invloed hadden op het werk

Dit bewijst eens te meer dat vrouwen op het werk lijden onder iets waar ze geen controle over hebben. Dus hoe bestrijden we dit probleem? Op 16 februari 2023 werd Spanje het eerste Europese land dat betaald menstruatieverlof aanbiedt, wat betekent dat werknemers zich ziek kunnen melden op het werk als ze last hebben van slopende menstruatiesymptomen. Volgens Politico werd het wetsvoorstel goedgekeurd met 185 stemmen tegen 154. Hiermee volgt Spanje Japan, Taiwan, Indonesië, Zuid-Korea en Zambia in het invoeren van meer tegemoetkomende maatregelen voor de gezondheid van vrouwen.

De stap viel samen met onderzoek waaruit blijkt dat de productiviteit van vrouwen tijdens hun maandstonden sterk afneemt. Uit een onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift BMJ Open, bleek dat er per jaar bijna negen dagen aan productiviteit verloren gaan doordat vrouwen het gevoel hebben dat ze op het werk moeten zijn ondanks dat ze kampen met menstruatiesymptomen.

Menstruatieverlof is geen wet in het Verenigd Koninkrijk, maar als iemand die al sinds haar 13e last heeft van menstruatiesymptomen, denk ik dat het een gesprek is dat moet plaatsvinden als we ooit echt vooruitgang willen boeken op de werkplek. Nu ben ik er een groot voorstander van dat vrouwen zich houden aan het gezegde “alles wat jij kunt doen, kunnen wij ook bloeden”, maar soms betekenen de bijwerkingen die bij die maandelijkse bezoeker horen dat we onszelf wat speling moeten geven en naar ons lichaam moeten luisteren.

“Vrouwen zijn sociaal geconditioneerd om de martelaar te spelen, gehuld in schaamte dat iets wat we biologisch niet kunnen vermijden ons de reputatie kan geven ziekelijk, moeilijk of het “zwakke geslacht” te zijn.”

Het begrip presenteïsme is nog steeds wijdverbreid, zelfs in een tijdperk waarin een groot deel van ons sommige dagen thuis is blijven werken; of dit nu betekent dat u inlogt op uw laptop of dat u naar een IRL-dienst gaat. Vrouwen zijn sociaal geconditioneerd om de martelaar te spelen, gehuld in schaamte dat iets wat we biologisch niet kunnen vermijden ons de reputatie kan geven ziekelijk, lastig of het “zwakke geslacht” te zijn.

Hoe vaak hebt u niet op kantoor gezeten of een slopende dienst gedraaid terwijl een andere collega zich ziek meldde omdat ze een snotneus voelde opkomen? Ik heb aan bureaus gezeten met kruiken heet water terwijl ik de minuten aftelde tot mijn volgende paracetamol, gehuild tijdens lunchpauzes en tijdens vergaderingen weggezonken omdat al mijn energie gericht was op de bonzende pijn in mijn baarmoeder. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat mijn gebruikelijke werkethos in deze periodes wankelde. Maar me ziek melden alleen omdat ik ongesteld ben? Nooit! Ik heb zelfs ooit £50 betaald voor een taxi om me naar kantoor te rijden, omdat de gedachte om in de trein te stappen gewoon te veel was, en niet komen opdagen was ondenkbaar. Daarom is menstruatieverlof zo belangrijk; het geeft vrouwen de ruimte om van hun welzijn een prioriteit te maken.

Het stigma rond menstruatie verbaast me nog steeds, maar menstruatieverlof is een stap in de goede richting om de gezondheid van vrouwen te normaliseren. Het biedt een uitstel voor degenen die last hebben van de symptomen, om nog maar te zwijgen van andere reproductieve aandoeningen, terwijl het een doordachte discussie aanmoedigt over hoe de productiviteit op het werk het best kan worden gestimuleerd.

Natuurlijk is een wet van deze aard niet zonder discussie. Niet iedereen heeft in dezelfde mate last van menstruatieverschijnselen, maar geldt dat niet voor elke ziekte waarvoor ziekteverlof nodig is? Er is ook bezorgdheid over discriminatie op het werk en of het opnemen van ziekteverlof tijdens de menstruatie een negatieve invloed kan hebben op prestatiebeoordelingen. Wanneer de loonkloof tussen mannen en vrouwen nog steeds groot is – 7,7 procent tussen voltijdse werknemers vanaf april 2022 – is er een argument dat deze wet een stap terug is voor gendergelijkheid. Maar de flexibiliteit zal toch zeker meer vrouwen aanmoedigen om langer te blijven werken dankzij een meer attente omgeving en daardoor op de lange termijn hoger op de carrièreladder te komen?

“Bedrijven die menstruatieverlof aanbieden, moeten dit op een gevoelige en doordachte manier implementeren.”

Natuurlijk moeten bedrijven die menstruatieverlof aanbieden dit op een gevoelige en doordachte manier doen. Mensen die niet menstrueren, zoals transvrouwen of vrouwen die vroeg in de menopauze zijn gekomen, isoleren en hen blootstellen aan kritisch onderzoek of opdringerige vragen is niet de juiste weg. Toch betekent het aanbieden van menstruatieverlof niet dat het verplicht is. Niet alle vrouwen zullen de ziektedagen hoeven te gebruiken, net zoals niet iedereen elk jaar het quotum aan ziektedagen van het bedrijf gebruikt. En laten we niet vergeten dat menstruatieverschijnselen geen vakantie zijn. Een ziektedag is nodig om onder het dekbed te kruipen of om naar de gynaecoloog te gaan, niet om in de kroeg te gaan lunchen.

Vrouwen hebben jarenlang moeten toegeven aan de werkplek van een man. De temperatuur in kantoren is bijvoorbeeld vaak gebaseerd op een historische norm die rekening houdt met de stofwisselingssnelheid van mannen. De last van dure kinderopvang is vaak op de schouders van vrouwen terechtgekomen, met inflexibele werkgevers die ons dwingen om te kiezen tussen carrière en ouderschap. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat één op de twee vrouwen te maken heeft gehad met seksuele intimidatie op het werk. Dus als we af en toe een ziektedag moeten opnemen om bij te komen en lief voor onszelf te zijn, dan denk ik niet dat dat te veel gevraagd is.

Afbeelding Bron: Getty / Carol Yepes