Zoals veel mensen voordat ze kinderen krijgen, dacht ik dat ik precies wist hoe ik zou opvoeden. En het eerste jaar van het leven van mijn dochter was ik behoorlijk streng. Geen toegevoegde suikers, geen beeldschermen, veel buitenactiviteiten, muzieklessen en bibliotheekbezoeken. Ik probeerde de “perfecte moeder” te zijn die ik op Instagram zag, maar het was vermoeiend.
Net toen haar eerste verjaardag in maart 2020 aanbrak, brak er een wereldwijde pandemie uit. 24/7 thuis zijn betekende meer schoonmaken, meer koken en veel minder te doen buitenshuis.
Toen ze ouder werd, versoepelde ik mijn beperkingen omdat ik eerlijk gezegd moe was en een pauze nodig had. Ik denk dat de begindagen van COVID-19 voor iedereen moeilijk waren en de onzekerheid van de wereld vervulde me met angst. Ze leerde ook minder van externe bronnen, dus gebruikte ik educatieve programma’s op een iPad om die leemte op te vullen.
Is schermtijd echt zo slecht voor kinderen? We vroegen deskundigen naar de waarheid – en het zal u misschien verbazen
Toen ze 2 was, keken we alleen naar “Sesamstraat”. Maar naarmate ze ouder werd, werden er meer programma’s aan de apparaten toegevoegd en nam de schermtijd toe tot ver voorbij de aanbevolen limiet van één uur per dag. Haar dag is nu gevuld met een mix van het kijken naar educatieve programma’s zoals “Emily’s Wonder Lab” op Netflix, het leren van een nieuwe taal op Duolingo, het spelen van spelletjes op een app zoals Noggin en videochatten met familie op afstand.
Nu weet ik wat u denkt, en ja, een kind te veel tijd voor een scherm laten doorbrengen is nooit een goede zet. Maar gelukkig zeggen deskundigen dat het niet helemaal ongezond is om een iPad-kind te zijn.
“Schermtijd kan een waardevol hulpmiddel zijn voor ouders, omdat het kinderen een gerichte activiteit biedt tijdens het reizen, de maaltijdvoorbereidingen soepeler laat verlopen en ouders de broodnodige vrije tijd geeft,” zegt Joel “Gator” Warsh, MD, een kinderarts. “Het is een praktisch aspect van het moderne ouderschap dat, indien verstandig gebruikt, de geestelijke gezondheid en de dagelijkse logistiek van ouders kan ondersteunen.”
Bovendien gaat haar schermtijd samen met het feit dat ze fulltime naar school gaat, een tweede taal leert, aan drie sporten deelneemt, op onderzoek uitgaat en met het vele speelgoed in ons huis speelt – iets wat volgens deskundigen van groot belang is.
“Ouders kunnen zich minder schuldig voelen door ervoor te zorgen dat schermtijd in balans is met andere activiteiten,” zegt Dr. Warsh. “Het gaat om de kwaliteit en de context van het schermgebruik, niet alleen om de hoeveelheid. Schermen gebruiken als onderdeel van een gevarieerd en evenwichtig schema kan schuldgevoelens verminderen.”
Het belangrijkste is echter dat haar schermtijd mij een betere ouder maakt.
“Net zo graag als zij tv kijkt of spelletjes speelt op een iPad, heb ook ik soms die tijd nodig om iets te doen of om een moment voor mezelf te nemen en mijn geestelijke gezondheid te beschermen.”
Ik sta haar toe om naar programma’s te kijken om te ontspannen en tot rust te komen, zodat ik ook kan ontspannen en tot rust kan komen. Als ik in het weekend met mijn man naar een show wil kijken, mag zij op haar iPad kijken. Als ik eten maak en haar niet in de buurt van messen en een hete oven wil hebben, mag ze op haar iPad kijken. Als we samen vliegen en ik misselijk word van de reisziekte, mag zij op haar iPad kijken.
Net zo graag als zij tv kijkt of spelletjes speelt op een iPad, heb ook ik soms die tijd nodig om iets te doen of om een moment voor mezelf te nemen en mijn geestelijke gezondheid te beschermen. Als ik in staat ben om een taak sneller af te ronden terwijl zij een paar minuten wordt afgeleid met een iPad, betekent dit dat ik mijn onverdeelde aandacht aan haar kan geven. Op dezelfde manier, als ik in staat ben om uit te rusten en op te laden terwijl zij naar een 30 minuten durende show kijkt, zal ik de rest van de dag waarschijnlijk minder angstig of kortaf tegen haar zijn.
In een zeer onwetenschappelijke enquête die ik onder mijn vrienden in het hele land hield, vertelden ze me allemaal, zelfs degenen van wie de kinderen geen eigen persoonlijke iPad hebben, dat ze op zijn minst soms op een scherm vertrouwen – in het vliegtuig, in de auto, in een restaurant – als ze een moment van rust nodig hebben. En wat ik hieruit opmaak is dat, ook al wordt er neergekeken op schermtijd en wordt het gedemoniseerd, het lijkt alsof iedereen het doet, in verschillende mate. Misschien als ouders eerlijker zouden zijn over hun schermtijdgewoonten, zowel voor henzelf als voor hun kinderen, zou het niet zo beschamend voelen.
Uiteindelijk zijn we nog steeds ouders met regels, en schermtijd kan geen vrijbrief zijn. Net als met eten of iets anders, probeer ik zo vaak mogelijk de gezondere optie te vinden. Maar als het hebben van een iPad-kind het ergste is waarover we ons zorgen moeten maken, moeten we ons misschien helemaal geen zorgen maken? Misschien moeten we onszelf gelukkig prijzen dat we de mogelijkheid hebben om het ouderschap net iets makkelijker te maken als we het echt nodig hebben.
Afbeelding Bron: Getty / Catherine Falls Commercial