Opgroeide het woord “dood” bijna niet zoveel als het nu doet. Ik associeerde het meestal met oudere familieleden, maar het was nog steeds niet iets dat ik helemaal begreep. Het afgelopen jaar ben ik echter, na het verlies van een goede vriend, echt de vernietiging gaan voelen die dat kleine woordje kan brengen. Het heeft me onverwacht geprobeerd mijn hoofd rond het verwarrende concept te wikkelen: hoe leven we en gaan we vooruit zonder degenen waar we van houden? Of hoe helpen we de mensen om ons heen door het vreselijke proces van rouw heen te komen? Hier een paar dingen die ik heb geleerd tijdens dit pijnlijke proces, en ik hoop dat ze je ook kunnen helpen.
Ik verloor mijn moeder net zoals we vrienden werden
1. Verandering wordt verwacht. . . en het is oke
Een van de eerste dingen waarmee ik tijdens het rouwen in het reine moest komen, was dat met verlies verandering komt. Dit kan betekenen dat je grote of kleine gewoonten kunnen omdraaien, maar dat is allemaal heel normaal en oké. Voor mij kwam dit in de vorm van veel meer willen blijven dan normaal. In plaats van uit te gaan met mijn vrienden, verlangde ik ernaar thee te drinken en thuis films te kijken. In het begin voelde ik me echt schuldig over deze plotselinge gedragsverandering. Ik bleef mezelf eraan herinneren dat ik jong ben, en mogen jonge mensen niet uitgaan en wild zijn? Maar ik was de hele tijd emotioneel uitgeput, en een warme kop thee vulde me meer dan een biertje en triviaal gesprek kon.
Ik moest leren om zelfverzekerd te zijn in mijn nieuwe keuzes en me te realiseren dat ze net zo waardig en bevredigend zijn. Ik moest ook leren vertrouwen op hun tijdlijn. Ik wist niet zeker wanneer ik me weer sociaal zou voelen, en dat is prima. Hoe eng deze veranderingen ook mogen voelen, probeer ze te omarmen. Vind methoden en neem deel aan gewoonten waardoor je je weer comfortabel en heel voelt. Het is geen schande om te doen wat goed voelt, vooral in een tijd die heel erg fout en fout kan aanvoelen.
2. Het is oké om niet oké te zijn
Het is prima om hulp te vragen en niet oké te zijn, eenvoudig en simpel! Strijd komt in veel verschillende vormen en je hoeft het niet alleen aan te pakken. Houd dit ook in gedachten met je vrienden, omdat ze op het eerste gezicht perfect in orde lijken, maar daaronder kunnen ze grotere demonen worstelen. Als ze naar je toe komen, luister dan naar hen en wees erbij. En vind altijd manieren om ermee om te gaan en jezelf ook te helpen.
3. Oordeel niet
Je weet nooit welke gevechten andere mensen voeren, dus probeer niet zo snel iemands gedrag te beoordelen. Verdriet kan vormen aannemen, en dat kan iemand zijn die je kent (of niet) om op frustrerende manieren te handelen. Nee, we kunnen niet allemaal beste vrienden zijn, maar we moeten elkaar zeker ook niet afbreken. Er is altijd meer dan wat opvalt, dus wees voorzichtig met anderen en hun fouten op dezelfde manier als je zou willen dat iemand vriendelijk tegen je is.
4. Neem het leven niet als vanzelfsprekend
De dood kan ons doen nadenken over ons eigen leven en onze eigen sterfelijkheid op twee manieren confronteren. Ten eerste kan het een broodnodige herinnering zijn dat het leven kort is en dat we er zoveel mogelijk van moeten genieten. Maar aan de andere kant kan het ons er ook aan herinneren dat er slechte dingen kunnen gebeuren en dat we ons altijd bewust moeten zijn van onze omgeving. Nee, je moet niet paranoïde van de dood zijn die op de loer ligt om elke hoek (dat is geen manier om te leven!), Maar je moet je veiligheid en geluk (fysiek, mentaal, emotioneel) tot een prioriteit maken. Ontdek wat je echt gelukkig maakt en ren ermee.
5. Het is prima om verder te gaan
Dit is een van de belangrijkste en moeilijkste lessen waarmee ik nog steeds moeite heb, maar het is prima om verder te gaan en weer gelukkig te zijn. Toen ik mijn vriend verloor, herinner ik me dat ik me schuldig voelde omdat ik mijn leven voortzette en vooruitging. In het aangezicht van dood en verdriet kan je dagelijkse routine alledaags en zinloos aanvoelen. Uw dierbaren willen echter dat u gelukkig bent. Soms is leven het moeilijkst te doorgronden en te doen, maar je moet doorgaan. Geniet dus van de zalige momenten dat ze er zijn, want je hebt het recht om je weer gelukkig te voelen.
Naarmate de tijd vordert, blijf ik nadenken over hoe mijn leven op zoveel verschillende manieren verandert vanwege mijn verdriet. Dit zijn slechts enkele gedachten waar ik de laatste tijd vrede in heb gevonden, de meeste landen op de geruststelling dat het goed is om emotie in je hart te verwelkomen. Voel wat je voelt en vind een manier om er doorheen te werken en verder te gaan. Geef jezelf altijd genade en weet dat je op een of andere manier weer jezelf zult vinden.
Afbeeldingsbron: Unsplash / Priscilla Du Preez