Bethany Moore, een voormalige lerares, wist dat ze altijd al kinderen wilde helpen als ze eenmaal getrouwd was. Maar in plaats van te wachten op de perfecte partner, kwam ze eerst zelf in de pleegzorg terecht.
“Ik ging er gewoon vanuit dat het bevorderen van kinderen iets zou zijn wat ik zou doen als ik trouwde,” vertelde Bethany aan Fafaq. “Toen ik ouder werd, leerde ik dat het mogelijk was om als een persoon te adopteren, en ik dacht:” Oh, nou dat kan iets zijn wat ik zou kunnen doen als ik niet trouw. ” Toen ik docent werd, zag ik net wat een behoefte was aan mensen om te koesteren. Ik had verschillende studenten die op het punt stonden in het pleegsysteem te worden geplaatst. “
Het verhaal achter de beslissing van een stel om 3 broers en zussen te koesteren, is de belichaming van mooi
Nadat ze naar haar financiën had gekeken, realiseerde Bethany zich dat ze kon zorgen voor pleegzorg, dus meldde ze zich aan en volgde de vereiste klas, en keek ernaar uit om kinderen in haar gemeenschap de broodnodige stabiliteit te geven.
“Mensen vragen veel naar het financiële aspect, en ik dacht dat ik gewoon heel dom was en er niet aan dacht,” grapte ze. “Ik had een paar jaar fulltime gewerkt. Ik bezat mijn huis, dus ik denk dat ik financieel klaar was, maar ik denk niet dat ik begreep hoeveel geld er gaat zitten om kinderen te krijgen. Maar het stipendium dat je elke maand krijgt help. Ik was bang. Ik vroeg me af of ik het aankon. Ik dacht: ‘Zal er te veel trauma zijn voor een enkele persoon om alleen te handelen?’ “
Ondanks haar bezorgdheid verwelkomde Bethany Franklin, die nu 4 is, in haar huis op 4 juli 2016, toen hij nog maar een baby was. “Hij was mijn allereerste plaatsing, dus ik heb het gevoel dat we veel samen zijn gegroeid,” deelde ze. “Ik wist niets over ouder zijn en koesteren.”
Hoewel Bethany onmiddellijk een band met Franklin vormde, bleef ze bewaakt. Pleegzorg is tenslotte meestal een tijdelijke plaatsing, dus ging Bethany ervan uit dat Franklin uiteindelijk naar zijn biologische ouders zou terugkeren – maar dat was niet precies het geval.
“Ik ging er alleen maar aan denken dat ik de kinderen zou koesteren en hoopte dat ze terug zouden gaan naar hun biologische familie,” zei ze. “Op een gegeven moment [met al mijn kinderen] werden de rechten van de ouders beëindigd, en dus waren ze klaar voor adoptie. Toen vroegen ze me of ik geïnteresseerd was in adoptie, en dat was ik.”
Toen Franklin werd geadopteerd, kreeg ze te horen dat bij hem de diagnose foetale alcoholspectrumstoornis (FAS) was gesteld, wat kan leiden tot leerstoornissen. “Franklin heeft hersenschade,” zei ze. “Toen ik naar de geneticus ging en de diagnose kreeg, zei hij van een spectrum van A tot Z, Franklin is een F. Hij heeft niet het slechtste geval, maar het is ook niet de beste. Het is een spectrum, dus iedereen is anders . Franklin worstelt met impulscontrole en sensorische problemen. ” Franklin doet het nu ongelooflijk goed. “Ik was een leraar, en dus denk ik:” Als hij zich kan gedragen, denk ik dat leren zal komen “,” zei Bethanië. “Franklin doet het echt geweldig met gedrag, dus ik denk dat dat een geweldige eerste stap is.”
“Voordat ik adopteerde, was ik gewoon heel bang voor biologische familie en open adoptie.”
Bijna een jaar later stemde Bethany ermee in om een klein meisje genaamd Kit te bevorderen, dat slechts 18 maanden oud was. Net als bij Franklin had Bethany de indruk dat de plaatsing van Kit tijdelijk zou zijn. ‘Ik kreeg te horen dat ze niet lang bij ons zou zijn … en helaas is dat niet gebeurd’, zei ze. Bethany begon toen de bewegingen te doorlopen om Kit formeel te adopteren. Kort nadat ze de bal aan het rollen had gekregen, had ze geleerd dat Franklins halfbroer, Theo, die slechts 9 maanden oud was, ook een thuis nodig had.
“Het werd duidelijk dat Theo niet terug zou kunnen gaan met zijn ouders,” legde Bethany uit. “De biologische familieleden die hem toen hadden, namen contact met me op en vroegen of ik geïnteresseerd zou zijn om hem te adopteren, omdat ze wilden dat de jongens samen zouden zijn.”
Bethany was het er volledig mee eens en is sindsdien de adoptiemoeder van Theo. En omdat Bethany ermee instemde adoptieregelingen te openen, ziet Theo zijn biologische familieleden nog steeds regelmatig, ondanks de recente verhuizing van de familie naar Nashville, TN. “Ze zijn actief in het leven van alle kinderen, ondanks dat ze alleen biologisch verwant zijn met Theo,” deelde ze. “Het is zo lief. Ze kwamen tot de adoptie van Kit, hoewel er technisch geen relatie is, en wij FaceTime.”
Voor Bethany, die in het begin ongerust was over het sluiten van een open adoptieovereenkomst, was de ervaring echt geweldig. “Voordat ik adopteerde, was ik gewoon heel bang voor biologische familie en open adoptie,” bekende ze. “Dat klonk heel eng. Er is zoveel variatie in hoe open adoptie eruit kan zien, dus voor elk van mijn kinderen doen we het anders, maar we zijn heel open met Theo’s familie en ze komen vaak langs.”
Bereid je voor op deze prachtige PSA over het adopteren van een tiener uit pleegzorg
Nu, als moeder van drie, is Bethany hoopvol dat ze een partner zal ontmoeten die deel wil uitmaken van het leven van haar familie. Ze wil ook graag dat meer kinderen hun huis voor altijd vinden en heeft advies voor mensen die overwegen pleegouders te worden. “Weet dat alles kan gebeuren. Als je je alleen maar richt op adoptie door pleegzorg, zul je teleurgesteld zijn. Je zult een gebroken hart hebben,” zei ze. “Als je gaat koesteren, ga dan naar binnen te bevorderen, maar sta open voor het feit dat als adoptie komt, het altijd een geweldige optie is. ”
Afbeeldingsbron: Bethany Moore