Als Pakistaans-Amerikaanse moeder is Aila Malik de auteur van Mama, ben ik een Amerikaan?, weet hoe belangrijk het is om het concept van privilege met kinderen te bespreken. Tussen de wereldreis met haar gezin voor een jaar en haar werk in de non-profitsector, is Aila vastbesloten om haar kinderen te helpen uitgroeien tot meelevende en empathische volwassenen, wat begint met een fundamenteel begrip van hoe gelukkig ze zijn.
“Privilege kan worden gedefinieerd als een voordeel dat we hebben of immuniteit tegen ontberingen. Er zijn problemen die andere mensen hebben vanwege hun etniciteit, geslacht of economische klasse”, zei Aila tegen fafaq. “Als we uitspraken doen die het geluk en de zegeningen die we hebben terzijde schuiven, lijkt het alsof we specifiek iets hebben gedaan om ons voorrecht te verdienen. Het is de luxe of de keuze hebben om te beslissen hoe hard we werken. Als privilege niet wordt gecontroleerd, kan het leiden tot veel eigendunk en een gebrek aan nederigheid. “
Hoewel ouders het concept van privilege misschien niet regelmatig met hun kinderen bespreken, is het een belangrijke gewoonte om aan te nemen. “Het bestrijden van geprivilegieerd denken gaat eigenlijk over constant bewust zijn van wat je hebt en modellering, discussie en bewustzijn in het gesprek brengen, met name met kinderen op de middelbare school en de middelbare school”, zei ze.
Lees verder Aila’s drie tips om van het onderwerp voorrecht een vast onderdeel te maken van het gesprek van uw gezin.
Hoe u met familieleden kunt praten over samenzweringstheorieën, zodat ze echt luisteren
1. Toon uw dankbaarheid als gezin
Hoewel het vrij gemakkelijk is om je te verdiepen in drukke schema’s en lange takenlijsten, is het regelmatig uiten van dankbaarheid als gezin een belangrijke eerste stap. “We proberen kinderen te leren over voorrecht, empathie en nederigheid, maar de ironie van dit alles is dat je een ongelooflijk voorrecht moet hebben om dat te kunnen doen”, legt Aila uit. Volgens haar kunnen kinderen met heel weinig nog steeds leren om dankbaarheid te uiten, maar routinematig met kinderen kunnen praten over de zegeningen die ze hebben, is een voorrecht op zich.
Een gemakkelijke manier om te herkennen wat u heeft, is door regelmatig uw dank uit te spreken voor dingen die uw gezin als vanzelfsprekend beschouwt. Voorbeelden hiervan zijn het kunnen bestellen van bezorging, het hebben van een huis dat is uitgerust met internet of zelfs het bezit van veel boeken.
‘We proberen opgewonden te raken over kleine dingen,’ zei Aila. “We hebben zoiets van: ‘Kijk hoe geweldig en geweldig deze dingen zijn.’ We erkennen voortdurend onze dankbaarheid en geluk voor wat we hebben. Dankbaar zijn voor wat je hebt, is zo belangrijk. ” Naast frequente gesprekken, stelt Aila voor om als gezin een dankpotje te beginnen, een brief te sturen naar iemand van wie je houdt en die je steunt, of oudere kinderen aan te moedigen in een dankbaarheidsdagboek te schrijven, wat ook hun geestelijke gezondheid ten goede kan komen.
Is trick-or-treat veilig te midden van de COVID-pandemie? We vroegen een kinderarts om advies
2. Erken de mensen die voor hen kwamen
Elke familie heeft zijn eigen verhaal, en dat begint altijd met de generaties die voor hen zijn geweest. Zijn de grootouders van uw kinderen hierheen geëmigreerd? Ontsnappen aan een deel van de wereld waar politieke onrust of religieuze strijd heerste? Of misschien werkten uw vroegere familieleden in fabrieken tijdens de industriële revolutie. Hoe dan ook, het is belangrijk om uw kinderen bewust te maken van wat hun voorouders moesten opofferen.
‘Help kinderen in kaart te brengen’ wat moest waar zijn om zoveel geluk te hebben? ‘ Het gaat bijna altijd om meer dan gewoon hard werken of een toevallige loterij winnen, “zei Aila. “Het is meestal vanwege de vriendelijkheid, het harde werk of het activisme van een familielid dat de luxe van keuze of het gevoel van veiligheid dat kinderen tegenwoordig ervaren, heeft geopend.”
“Erkenning houdt ons nederig, wat het ingrediënt is dat essentieel is voor zinvolle vriendelijkheid.”
Ze vervolgde en merkte op dat het delen van uw familiegeschiedenis met uw kinderen hen zal helpen waarderen waar ze vandaan kwamen. “Het punt is dat als kinderen kunnen zien – en dankbaar zijn voor – de offers die anderen hebben gebracht, ze de ‘reuzen’ op wiens schouders ze nu staan, beginnen te herkennen en benoemen,” zei ze. “Deze erkenning houdt ons nederig, wat het ingrediënt is dat cruciaal is voor zinvolle vriendelijkheid.”
Het is ook vermeldenswaard dat de voorouders van kinderen die zo lang geleden leefden, zich misschien nooit een enkele vakantie hebben kunnen veroorloven – of een luxe equivalent van een iPhone – een goede herinnering voor kinderen vandaag. “Mijn moeder zei altijd: ‘Kinderen worden niet verwend omdat ze veel dingen hebben, ze worden verwend als ze veel dingen hebben EN ze waarderen hun zegeningen niet als ze ze hebben.’ ”
3. Werk consequent om gevoelens van empathie en activisme te bevorderen
Aila definieert empathie als ‘het vermogen om de gevoelens van een ander te begrijpen en te delen’ en ‘de erkenning van ons eigen voorrecht te gebruiken om ons te motiveren anderen te helpen’. Volgens haar begint het thuis leren van kinderen om empathisch te zijn. “We moeten de kernwaarde modelleren dat we allemaal met elkaar verbonden zijn,” legde ze uit. “Ons vermogen om voor anderen en onze planeet te zorgen, helpt ons om een veiliger, gezonder en meer vervuld leven te leiden.”
Om kinderen te helpen het concept van empathie te begrijpen, kan natuurlijk wat beenwerk nodig zijn. Hier zijn enkele activiteiten die Aila aanbeveelt om thuis met het gezin te doen:
- ‘Bespreek’ grote gevoelens ‘zodat ze zich kunnen herinneren hoe het voelt om uitgerekt en gestrest te zijn. Praten over de gevoelens kan hen soms helpen om die momenten bij andere mensen te herkennen.
- Lees een boek of bekijk samen een film en bespreek het vertoon (of het gebrek aan) empathie van de hoofdpersoon of de zorg voor anderen.
- Als jonge kinderen een fout maken, help ze dan de impact te herkennen en aanpakken die hun acties een ander kunnen hebben veroorzaakt door vragen te stellen als: Hoe denk je dat [naam van persoon] zich voelde toen [vermeld de fout], Hoe zou het voelen als iemand iets deed dezelfde fout op uw kosten, Heeft u ideeën om de persoon te helpen die door uw fout werd getroffen? “
“Hoe meer we verschillende stemmen versterken, hoe meer we maatschappelijke normen uitdagen en herdefiniëren die een cultuur van impliciete vooringenomenheid in stand houden.”
Het bevorderen van een goed gevoel van empathie kan er op zijn beurt voor zorgen dat kinderen van nature meer gepassioneerd raken over kwesties die de gemeenschap teisteren, wat tot activisme leidt. “Acties kunnen variëren van het verspreiden van bewustzijn tot het inzamelen van fondsen voor een organisatie die de verandering ondersteunt die uw kind wil maken”, zei ze. “Vergemakkelijk het vermogen van uw kind om zijn / haar stem over bepaalde kwesties te versterken door middel van creatieve kunst of een andere vorm van expressie. Hoe meer we verschillende stemmen versterken, hoe meer we maatschappelijke normen uitdagen en herdefiniëren die een cultuur van impliciete vooringenomenheid in stand houden.”
Ouders kunnen hun kinderen helpen actiever te worden in de gemeenschap door deel te nemen aan de volgende activiteiten:
- Start een kunstgaleriewand bij u thuis en laat de uitdrukking van uw kind zien rond een gemeenschapsprobleem.
- Laat uw kind een verhaal verzinnen over gemeenschapsactivisme, vriendelijkheid of inclusie, en het op de koelkast plakken.
- Dien de poëzie, reflecties of andere uitingen van uw kinderen over kwesties die zij belangrijk vinden in bij lokale media.
- Maak ‘probleempotten’ waar gezinsleden mediaberichten en vooringenomenheid kunnen opvangen / vastleggen. (Een voorbeeld hiervan is dat uw kinderen elke keer dat ze genderstereotypen in een boek, tijdschrift of op sociale media zien, noteren).
Hoewel velen van ons vaker zouden kunnen praten over voorrechten met ons gezin, is het nooit te laat om te beginnen. Door deze belangrijke onderwerpen met kinderen aan te snijden, kunnen ze in de toekomst alleen maar meer waarderend en introspectief worden.
Afbeeldingsbron: Getty / Westend61