Ik ben schuldig aan het online gaan van online dating.
Wat daar grappig aan is, is dat ik aarzelde om online dating te proberen toen ik mezelf in mijn dertig nieuw single vond. Ik had horrorverhalen gehoord over vrienden met dezelfde man en mensen schilferen nadat ik je had gezien, en eerlijk gezegd schaamde ik me dat dit was waar mijn liefdesleven was.
Maar iedereen deed het. Dus ik gerechtvaardigde het downloaden van deze apps als een manier om het proces van het vinden van mijn ware match te versnellen.
Terugkijkend geef ik veel een pluim aan de mannen met wie ik ben gekoppeld. In mijn vroege veegagen was ik veel. Ik zou onmiddellijk naar binnen gaan met hard-hitting vragen, met de vraag: “Wat is uw bedoeling?” of “Wat zijn je rode vlaggen?” Voordat je denkt om te vragen, weet je, hun hobby’s. Mijn reis naar het vinden van Mr. Right was opzettelijk, en ik zou niets minder accepteren: huwelijk of buste.
Verrassing, verrassing, ik bleef single. In feite bevond ik me in de beginfase van dating -app burn -out toen ik uiteindelijk matte met iemand die helemaal was mijn type. Ik was niet super aangetrokken tot zijn foto’s, maar zijn antwoorden op de dating -app -prompts leken grappig en ik was moe genoeg om naar rechts te vegen. We kwamen overeen – en sloegen het onmiddellijk af.
Omdat ik niet helemaal serieus had geveegd, in plaats van te beginnen met harde vragen, liet ik het gesprek op natuurlijke wijze stromen. Minuten later waren we aan de telefoon lachend en genoten we van een willekeurig geklets. Ik was verrast hoe gemakkelijk het was om met hem te praten, en we hebben een date gepland voor een paar dagen later in een lokaal Mexicaans restaurant. Het voelde als spontaniteit en het was opwindend.
De datum kwam en hij was een uur te laat en probeerde parkeren te vinden. In plaats van weg te lopen, bestelde ik een voorgerecht en mijn voorgerecht; Hij ging niet zitten totdat ik mijn eerste margarita en een mand met chips had afgemaakt. Hij verontschuldigde zich en gelukkig waren de vibes vergelijkbaar met onze eerste interacties: plezier en licht. We lachten en spraken over alles wat je niet zou moeten op een eerste date-religie, politiek en de Kardashians-maar alleen omdat het gesprek daar dwaalde, en niet omdat ik probeerde zijn hoofdlettergevoelens over die kwesties uit te zoeken. Terwijl hij aan het einde van de nacht naar mijn auto liep, wist ik dat de enige sizzle op deze datum afkomstig was van mijn fajitas.
Tussen onze opvattingen over de wereld, en wat we wilden voor de toekomst, gebeurde hem weer nooit. Maar ik was niet teleurgesteld en ik had niet het gevoel dat ik op elk moment had verspild.
Dat was enorm. Historisch gezien zijn de meeste van mijn mislukte pratende fasen geëindigd met een vorm van een emotionele uitsplitsing over hoe liefde niet voor mij is en hoe moe ik van deze fase in mijn leven ben, dating om 34 Praat mezelf in een zwart gat van eenzaamheid, zelfs als ik degene was die de relatie niet had willen nastreven. Ik zou me wentelen in mijn singlehood en beloofde mezelf nooit meer te plaatsen.
Maar na mijn eerste date met “Taco Tuesday” begon ik de voordelen van Mr. nu te zien.
Ik begon met mannen te daten die ik kende, of op zijn minst sterk verdacht, was niet mijn toekomstige echtgenoot en dating werd weer leuk.
Ja zeggen op een date met Mr. Op dit moment verlichtte de druk die ik op mezelf zette om liefde te vinden. Als gevolg hiervan kon ik mezelf zonder verwachtingen vermaken. Het was een excuus om uit te gaan en iets nieuws te proberen. Zonder elke stap om iemand te leren kennen, kan ik merken dat ik iets nieuws over mezelf en iemand anders leer – nee “Wat zijn we?” gesprek nodig.
Dus begon ik met mannen te daten die ik kende, of op zijn minst sterk vermoed, was niet mijn toekomstige echtgenoot, en dating werd weer leuk. Ik was vrij om te genieten van de opwinding om me klaar te maken, meerdere keren te veranderen en me schattig te voelen over drankjes- zonder de angst die gepaard ging met het wegen of deze persoon in de buurt zou zijn om mijn haar terug te houden na een dronken avondje uit of een goede plus te maken Een van de bruiloft van een vriend.
Ik had de gewoonte om elk woord datums te onderzoeken, in een poging de “werkelijke” intentie van elke interactie te achterhalen. Maar daten met Mr. Op dit moment stond ik toe om te oefenen met het nemen van mijn voet van het gas. Het herinnerde me ook eraan dat we de bedoelingen van mensen niet altijd kunnen kennen totdat er iets gebeurt dat hen duidelijk maakt, dus besloot ik niet te zweten de dingen die ik niet kon beheersen.
Meer terloops daten hielp me ook op een manier om grenzen te oefenen. Het is gemakkelijker om te beslissen wanneer en of ik extra moeite zou moeten doen jegens iemand waarvan ik denk dat het leuk lijkt, maar heb erkend, is waarschijnlijk geen voor altijd match vanaf het begin. Met een gevoel van overvloed toegevoegd in mijn romantische leven, in plaats van de mentaliteit van de schaarste die ik in het verleden had overgenomen, stopte ik met emotionele storingen van elke ‘gemiste kans’.
Bovenal, het begin te zeggen van ja tegen mensen die er nu op Mr. leken in plaats van alleen Mr. Right herinnerde me eraan dat het datingproces leuk zou moeten zijn. Ik ben nog nooit opzettelijk gestopt op zoek naar een toekomstige langdurige partner. Maar open blijven voor verschillende soorten mensen konden me resetten op mijn datingervaring. Dus in plaats van mezelf te benadrukken dat ik nog lang en gelukkig achtervolg, mag ik het gewoon zijn. . . Vrolijk. Het is een afweging die ik elke dag van de week zou maken.
Afbeeldingsbron: Getty / Cultura RM Exclusive / Liam Norris