Sha’carri Richardson houdt niet terug over de Kamila Valieva-beslissing, noch zou zij

Kamila Valieva zal blijven concurreren bij de Olympische Spelen van 2022 na een positieve dopingtest en om te zeggen dat de kunstschaatsende wereld gedachten heeft, zou een understatement zijn. “Ik kan de beslissing niet vergoeden”, zei NBC-commentator en Olympische Johnny Weir. “Ik geloof dat dit een permanent litteken op onze sport zal achterlaten,” zei collega-commentator en Olympic Gold Medalist Tara Lipinski. Adam Rippon noemde de aanstaande vrouwencompetitie, waar Valieva naar verwachting voor goud tegenkomt, “een complete grap.” American Sprinter Sha’carri Richardson is echter uniek gerechtvaardigd in haar woede. Richardson, het kan me herinneren, won de 100m sprint op de Amerikaanse Olympische proeven in juni 2020, maar kreeg later een suspensie van één maand na het testen positief voor marihuana. Ze had wiet ingenomen, zei Richardson later, om de recente dood van haar biologische moeder om te gaan. Ze miste de Olympische Spelen als resultaat. De straf van Richardson veroorzaakte op dat moment een verontwaardiging. Nu, zoals de zaak van Valieva krantenkoppen maakt, laat het een aantal overtollige dubbele normen blootstellen. Richardson kon niet eens naar de Olympische Spelen gaan, maar Valieva mag meedoen, ondanks het gebruik van een medicijn, trimetazidine, dat is bewezen dat ze invloed hebben op de atletische prestaties? Richardson hoorde de hypocrisie luid en duidelijk en trok haar eigen conclusies. “Kunnen we een solide antwoord krijgen op het verschil van haar situatie en mijnen?” vroeg ze op Twitter vanmorgen. “. Later voegde ze eraan toe: “Niet één zwarte atleet is op het punt om te concurreren met een case aan de gang, het kan me niet schelen wat ze zeggen !!!” Kunnen we een solide antwoord krijgen op het verschil van haar situatie en mijnen? Mijn moeder stierf en ik kan niet rennen en was ook de voorkeur gegeven aan plaats Top 3. Het enige verschil dat ik zie is dat ik een zwarte jongedame ben. https://t.co/jtufmp3f8l – Sha’carri Richardson (@itskerrii) 14 februari 2022 Het is waar dat er andere verschillen zijn, buiten de voor de hand liggende, die Richardson opmerkt. Onder zijn redenen voor het toestaan ​​van Valieva om te concurreren, merkte een hof van arbitrage voor sportpaneel op de leeftijd van 15-jarige leeftijd, waardoor haar een “beschermde persoon” onder de World Anti-Doping-code is, terwijl Richardson 21 was toen ze werd opgeschort. Er was ook het feit dat de mislukte drugtest van Richardson binnen de week werd ontvangen die ze het heeft genomen, iets waar de sprinter ook op Twitter opmerkte. De testresultaten van Valieva werden zes weken uitgesteld voor niet-gespecificeerde redenen, een groot punt in de uitspraak van het CAS-panel. Het panel besloot dat het niet eerlijk was om Valieva op te schorten omdat ze niet genoeg tijd had om een ​​beroep te doen voordat de individuele concurrentie van vrouwen in Beijing. Natuurlijk kan het niet worden genegeerd dat Richardson werd opgeschort door het Amerikaanse Anti-Doping Agency (USADA), terwijl de zaak van Valieva werd afgehandeld door de Russische tegenhanger, Rusada. Het is nog steeds onduidelijk waarom Rusada, die aanvankelijk valieva heeft opgeschort, later dat verbod ophief om haar te laten concurreren (wat is wat ertoe leidde tot de CAS-hoorzitting). En als een land is de dopinggeschiedenis van Rusland zeer vermoed. De natie is technisch verboden uit deze Olympische Spelen als straf voor het implementeren van een door de staat run dopingprogramma, daarom moeten de atleten van het land moeten concurreren als het “Russische Olympische commissie”. Niemand sprak over ‘onherstelbare schade’ toen het de Olympische Spelen van Richardson hangen in het saldo. Ja, er zijn details die de vergelijking tussen Richardson en Valieva’s gevallen compliceren. Maar het feit is dat Valieva mag concurreren terwijl Richardson dat niet kon, en dat alleen het lichtgevende zwakheden in het systeem blootstelt. Een atleet die een niet-performance-versterkt medicijn neemt, mag niet worden geconfronteerd met een slechtere straf dan iemand die doet, zelfs als er een verschil in leeftijd is, in timing, in alle details. Het is nog een aspect van deze situatie die niet eerlijk is – aan Richardson, die gedwongen werd om de Olympische Spelen voor een mindere overtreding te laten zitten; Voor de tegenstanders van Valieva, die nu ondervragen hoe niveau hun speelveld is. Valieva’s zaak is ver van boven, ondanks de uitspraak. Beroep wordt verwacht en de IOC heeft verklaard dat er geen medailleceremonies zullen worden gehouden voor elk evenement waarin zij op het podium plaatst. En toch blijven de discrepanties. Waar Richardson in eigendom is van haar positieve drugtest, heeft de ROC een vloed van excuses rond Valieva’s uitgegeven. Waar een atleet uitbogen, zal de aanwezigheid van een ander een schaduw over deze Olympische Spelen werpen. Niemand sprak over ‘onherstelbare schade’ toen het de Olympische Spelen van Richardson hangen in het saldo. Valieva is waarschijnlijk niet helemaal niet de schuld en haar coach, de invloedrijke ETERI Tutberidze, is al lang bekeken met bezorgdheid voor de manier waarop haar atleten verbranden en letsel worden geworden. Er is meer aan dit verhaal dan voldoet aan het oog, maar de ongelijksoortige uitkomsten spreken volumes. Richardson werd ingehaald in een verouderde regel die steeds onnodig lijkt. Valieva – Of het nu uiteindelijk haar schuld is of die van de volwassenen om haar heen – ontsnapt onmiddellijk de straf ondanks het bewijs dat zij de regels heeft verbroken. Richardson, en de rest van de sportwereld, verdient hun verontwaardiging. Beeldbron: Getty / Jonathan Ferry