Lusia “Lucy” Harris, een bonafide basketballegende en de enige vrouw die officieel werd opgesteld door een NBA -team, stierf op 18 januari op 66 -jarige leeftijd. Een generatieatleet die barrières in haar sport brak, velen zijn nu net aan het leren van Harris ‘ongelooflijke reis van de dochter van Sharecroppers naar de Olympische Spelen en daarbuiten.
“We zijn diep bedroefd om het nieuws te delen dat onze engel, matriarch, zus, moeder, grootmoeder, Olympisch medaillewinnaar, de koningin van basketbal, Lusia Harris vandaag onverwacht is overleden in Mississippi,” zei de familie van Harris in een verklaring aan Delta State University University aan Delta State University aan Delta State University aan Delta State University aan Delta State University aan Delta State University aan Delta State University aan Delta State University aan Delta State University, zei in een verklaring aan Delta State University University aan een verklaring aan Delta State University University aan een verklaring aan een verklaring aan Delta State University University aan Delta State University aan , Harris’s alma mater. “De afgelopen maanden bracht mevrouw Harris grote vreugde, inclusief het nieuws van de komende bruiloft van haar jongste zoon en de uitstorting van erkenning ontvangen door een recente documentaire die wereldwijde aandacht voor haar verhaal bracht.”
Harris werd geboren in Minter City, MS, een van de elf kinderen, en groeide op met idolerende basketbalspelers zoals Bill Russell, Wilt Chamberlain, Oscar Robertson en Kareem Abdul-Jabbar. “Ik wilde opgroeien en mijn eigen familie hebben, en ik wilde die bal neerschieten net zoals ze aan het fotograferen waren,” zei Harris in een documentaire van 2021 New York Times over haar leven.
Toen ik de bal kreeg, wist ik dat mijn taak was om te scoren. En meer dan waarschijnlijk zou ik scoren. ”
Haar kans kwam op de middelbare school, toen Harris – die 6’3 zou worden “voordat ze afstudeerde – lid werd kwam natuurlijk. ”
Harris koos voor Delta State University voor de universiteit omdat de school een damesbasketbalteam had, onlangs gevormd na de passage van Titel IX. De enige zwarte speler in het team, Harris hielp Delta State naar drie rechte nationale kampioenschappen van 1975 tot 1977. Ze heeft nog steeds Delta State Records voor carrièrepunten (2.891) en rebounds (1.662), en gemiddeld een verbluffende 63,3 procent van 63,3 procent van het veld. “Toen ik de bal kreeg, wist ik dat mijn taak was om te scoren,” zei ze in de documentaire nyt . “En meer dan waarschijnlijk zou ik scoren.”
Tussen nationale kampioenschappen bracht Harris haar talenten mee naar de Olympische Spelen van 1976 in Montreal, waar ze de eerste punten scoorde in de geschiedenis van Olympisch damesbasketbal en de VS hielp naar een zilveren medaille.
Na zijn afstuderen kwam Harris tegen de grenzen van haar tijd. “Ik wilde blijven spelen, maar er was geen plek om te gaan,” herinnerde ze zich. “Er was geen WNBA toen ik langskwam.” Harris besloot om een gezin te stichten, maar ze zou nog een laatste reis naar de geschiedenisboeken maken toen de New Orleans Jazz haar uitnodigde om het team uit te proberen in 1977. Hoewel Harris hen afsloeg, vermoedde dat het een publiciteitsstunt en het gevoel kan zijn Alsof ze niet “goed genoeg” was om tegen mannen te concurreren, ging het nog steeds neer als de eerste keer dat een vrouw werd opgesteld door een NBA -team.
In plaats daarvan begon Harris te coachen op haar oude middelbare school en haar kinderen op te voeden. Harris reflecteerde terug en zei dat ze geen spijt had van haar keuze om de NBA af te wijzen, onder verwijzing naar de prestaties van haar kinderen als de reden waarom. “Als ik een man was, zou er opties voor mij zijn geweest om verder te gaan en te spelen,” zei ze in de documentaire. “Ik zou geld hebben gehad, zou veel dingen hebben kunnen doen die ik had willen doen. Ja, ze zijn miljonairs, beroemd. Maar ik wilde opgroeien en die bal neerschieten net zoals ze zouden schieten , en ik deed.”
Harris was de eerste vrouw van de vrouw en de eerste zwarte vrouw die in 1992 werd opgenomen in de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, en zorgde ervoor dat de legende van de koningin van basketbal zal voortleven.
Afbeeldingsbron: Getty / Cindy Ord