Hoe ik navigeer met daten na een gewelddadige relatie

Uit een gewelddadige relatie komen is een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan. Het op één na moeilijkste is, en blijft nog steeds, erkennen dat ik in een gewelddadige relatie zat, vooral omdat mijn littekens niet fysiek zijn. Derde moeilijkste? Daten nadat je er in één bent geweest.

Hoewel therapie en het schrijven van dit artikel me vooruit helpen, zijn er momenten dat ik nog steeds worstel, vooral met daten. Na bijna twee jaar ben ik weer begonnen met daten en tot nu toe ben ik meer triggers tegengekomen dan ik had verwacht. Hoewel ik nog steeds vooral doodsbang ben, navigeer ik als volgt door de datingscene na het beëindigen van een gewelddadige relatie.

1. Het misbruik verwerken

Accepteren dat ik in een gewelddadige relatie zat, is zo moeilijk voor me geweest omdat ik nog steeds schaamte met me meedraag. Ik schaam me vaak voor de versie van mezelf die een stortplaats was voor verbaal geweld en emotionele manipulatie. Ik heb het gevoel dat het misbruik mij is overkomen omdat ik zwak was, ook al is dat niet waar. Dat gezegd hebbende, weet ik dat het noodzakelijk is om mijn gevoelens te verwerken en mezelf te blijven vergeven om door te gaan naar gezondere relaties.

Dr. Ronjonette O’Bannon PhD, LCSW, therapeut en eigenaar van Transformation Opportunities Therapy for Women zegt dat voordat je zelfs maar weer gaat daten, je moet verwerken wat er met je is gebeurd. “Jezelf laten voelen is een belangrijk onderdeel van het pre-datingproces,” zei Dr. O’Bannon. “Je wilt stil zijn, en stil zijn betekent misschien dat je jezelf toestaat om te voelen. [Sta jezelf niet toe om een ​​andere relatie of andere projecten tegen te komen, zodat je niet met de emoties hoeft om te gaan.”

2. Bewust zijn van mijn triggers

Ik voel me soms een emotioneel mijnenveld. Ik zit vol emotionele triggers en hoor bij elke beurt de afkeurende stem van mijn ex. Ik herinner me dat ik met een man sprak die ik op Bumble ontmoette en werd getriggerd toen hij een opmerking maakte over mijn gewicht. Ik werd defensief en had flashbacks naar de vele keren dat mijn ex me zou beschamen en praten over hoe mager ik was. Er was een andere man die dagenlang niet terug sms’te, en ik zou in een donkere ruimte terechtkomen omdat ik dacht dat hij genegenheid introk. Ik voel me nog steeds niet op mijn gemak met logeerpartijen of het niet dragen van make-up in het bijzijn van mannen, omdat ik me voorstel dat ze mijn kwetsbaarheden gebruiken om te proberen mijn zelfvertrouwen te breken.

Dankzij therapie en journaling ben ik me meer bewust van mijn triggers en hoe ik ze kan beheersen. Als ik getriggerd word, weet ik dat het een van twee dingen is: of er zijn wonden die nog moeten worden genezen, of ik moet grenzen stellen. Ik ga praktisch om met triggers door mezelf toe te staan ​​mijn emoties te voelen, het ‘waarom’ erachter te onderzoeken en mezelf de liefde en compassie te geven die ik op dat moment nodig heb. Door dit te doen, zorg ik er ook voor dat ik mijn oude trauma’s niet projecteer op nieuwe mensen met wie ik aan het daten ben.

3. Therapie

Ik begon met therapie voordat ik mijn ex verliet, en ik weet eerlijk gezegd niet zeker of ik de moed zou hebben gehad om te vertrekken als ik dat niet had gedaan. Het heeft me geholpen om na te denken over wat me tot een gewelddadige relatie heeft geleid en hoe ik er niet weer een kan krijgen. Dr. O’Bannon benadrukt het belang van voortdurende zelfreflectie om onderliggende problemen bloot te leggen die ons leiden naar patronen van misbruik of ongezonde relaties.

“Voor sommige mensen moeten ze echt tot de kern komen van enkele van de uitdagingen waarmee ze voor het begin van die relatie hebben geleden”, zei Dr. O’Bannon. “Misschien willen we kijken naar trauma’s in de vroege kindertijd, onze eigen onzekerheden en niveaus van zelfrespect die werden beïnvloed vóór, tijdens of na die relatie.”

Voor mij was het angst voor verlating, een gebrek aan grenzen en een ongeorganiseerde hechtingsstijl die allemaal voortkwamen uit mijn jeugd. Therapie helpt me om met deze problemen om te gaan, en hopelijk zal ik daardoor betere kandidaten kiezen tijdens het datingproces.

4. Grenzen stellen

Ik had geen grenzen met mijn ex, waardoor het makkelijker voor hem was om me te misbruiken. Hij bestookte me de hele dag met telefoontjes en sms’jes, doorzocht mijn telefoon regelmatig, kwam onverwachts opdagen, videobelde om ervoor te zorgen dat ik alleen was en stond erop me overal mee naartoe te nemen. Als hij niet altijd in het middelpunt van mijn aandacht stond, zou dat leiden tot agressief gedrag, verbaal geweld en ruzies.

Ik liet dit altijd gebeuren omdat ik dacht dat het een teken van passie en een uiting van liefde was. Ik was ook bang om afgewezen te worden als ik duidelijke grenzen stelde. Nu ik grenzen ben gaan stellen, kan ik mezelf beschermen en voel ik me minder schuldig over het verdragen van onaanvaardbaar gedrag.

Dr O’Bannon raadt aan om al vroeg in het datingproces grenzen te stellen om te voorkomen dat je in oude gewoonten vervalt. “Je moet jezelf afvragen: ‘Hoeveel ben ik bereid te geven aan deze persoon die ik niet echt ken? Hoeveel vertrouwen en beschikbaarheid zouden ze van mij moeten hebben?'” zei Dr. O’Bannon.

Persoonlijk breng ik dit in praktijk door niet te veel te delen, bestaande plannen om op dates te gaan te annuleren of dingen op te geven die ik leuk vind om met iemand te daten. Dit is een praktische manier om mezelf eraan te herinneren dat ik op de eerste plaats kom. Het heeft me ook geleerd dat liefde en grenzen naast elkaar kunnen bestaan, en dat grenzen een teken zijn van een gezonde relatie.

5. Identificatie van rode vlaggen

Vaak hebben we, wanneer we met iemand uitgaan, de neiging om rode vlaggen over het hoofd te zien, die om verschillende redenen tekenen kunnen zijn van verontrustend gedrag, variërend van angst om niet in staat te zijn iemand beter te vinden, tot proberen het beste in die persoon te zien. Het is ook mogelijk dat wanneer we een traumatische jeugd hebben meegemaakt, we misbruik verwarren met liefde. Hoe dan ook, we moeten slecht gedrag niet verontschuldigen of afschrijven als iets onbeduidends.

Enkele subtiele rode vlaggen die Dr. O’Bannon noemde, zijn onder meer dat je constant je aandacht nodig hebt, een relatie die ongewoon snel gaat, toegang eist tot dingen die privé zijn, liefdesbombardementen en moeite met het beheersen van hun emoties.

Dit zijn allemaal dingen die ik heb meegemaakt in mijn vorige relatie, en dingen waarvan ik dacht dat het tekenen van interesse en genegenheid waren. Nu ik beter weet, ben ik behoorlijk goed geworden in het afwijzen van datums wanneer ik beledigende rode vlaggen opmerk.

6. Van mezelf houden

Ik realiseer me nu dat ik de toon heb gezet voor hoe mensen van me houden. Hoewel ik misschien niet de beste basis voor liefde heb gehad toen ik opgroeide, is het mijn verantwoordelijkheid om mezelf te heropvoeden en te leren hoe ik van mezelf kan houden en voor mezelf kan zorgen. Trouw zijn aan wie ik ben en me inzetten om meer over mezelf te leren, zijn manieren waarop ik mezelf liefde laat zien. Zoals Dr. O’Bannon uitlegt: “Zelfzorg zijn de dingen die je elke dag doet omdat je weet dat het je geaard houdt.”

Mezelf omringen met mensen die van me houden en mezelf toestaan ​​hun liefde te ontvangen is ook voor mij een vorm van zelfzorg en heling. Deze keer oefen ik om eerlijk en open te zijn tegenover mijn dierbaren over met wie ik aan het daten ben, in plaats van belangrijke details weg te laten en iemand te beschermen die me slecht behandelt.

Daten na een gewelddadige relatie is moeilijk, maar ik ben trots op mijn groei tot nu toe. Ik geef mezelf nog een kans om liefde te ervaren omdat ik het verdien, maar deze keer ben ik vastbesloten ervoor te zorgen dat het gezond is.

Afbeeldingsbron: Unsplash / Justin Follis