Afbeeldingsbron: Everett-collectie
Er is een dunne lijn als het gaat om heteroseksuele acteurs die LGBTQ + -rollen spelen. Als het een belangrijke publieke of historische figuur is, lijdt het geen twijfel dat ze moeten worden geportretteerd door iemand uit de LGBTQ + -gemeenschap. Als het een fictieve rol is zoals Barry Glickman uit Het Prom, er is meer een grijs gebied. Dat gezegd hebbende, had James Corden niet als Barry moeten worden gecast in de Netflix-bewerking van de Broadway-musical vanwege zijn overdreven en soms aanstootgevende vertolking.
Terwijl Het Prom bevat een hartverwarmend verhaal over een meisje dat haar vriendin alleen maar naar het bal wil nemen met de hulp van een paar doorgewinterde Broadway-acteurs, Corden’s casting verzwakt de boodschap die het probeert te zeggen.
Het probleem met Corden’s casting is niet zijn talentniveau; hij is een Tony Award-winnende acteur die kan zingen en acteren. Het probleem is dat Corden de rol op zich neemt van Barry, een flamboyante en openlijk homoseksuele Broadway-acteur die zich in de loop van de film met onopgeloste persoonlijke problemen bezighoudt, en hem op zo’n stereotiepe manier speelt dat het moeilijk is om je op iets anders te concentreren. Terwijl Het Prom bevat een hartverwarmend verhaal over een meisje dat haar vriendin alleen maar naar het bal wil nemen met de hulp van een paar down-and-out Broadway-acteurs, Corden’s casting bederft de boodschap die het probeert te verzenden.
Het is niet zoals Ryan Murphy en casting wist niet wat ze aan het doen waren, vooral toen ze de tijd en moeite namen om jonge queer-actrices zoals Ariana DeBose en Jo Ellen Pellman te casten in de rollen van Alyssa Greene en Emma Nolan. Hel, Het Prom ook sterren openlijk homoseksuele Broadway-acteurs Andrew Rannells en Kevin Chamberlin. Wat de vraag oproept, wat was het punt van James Corden? Het is niet alsof ze de sterrenkracht nodig hadden wanneer de cast wordt gestapeld met mensen als Meryl Streep, Nicole Kidman en Kerry Washington.
Afbeeldingsbron: Netflix
Ik kan niet zeggen dat ik het niet leuk vond Het Prom, omdat ik dat deed. Ik kon niet anders dan meezingen met elk sprankelend nummer, en zelfs een paar van Corden’s regels maakten me aan het lachen. Ik kon echter gewoon niet zien hoe Chamberlin (hierboven afgebeeld) de rol van publicist voor de sterren Sheldon Saperstein zou kunnen spelen wanneer een korte blik op zijn cv bewijst dat hij meer dan in staat zou zijn geweest om de rol van Barry recht te doen. Andere openlijk homoseksuele acteurs die beter zouden passen dan Corden zijn onder meer Nathan Lane, Tituss Burgess en de originele Barry uit de Broadway-productie, Brooks Ashmanskas. Verdorie, het ruilen van Rannells en Corden zou de rol een beetje meer diepgang hebben gegeven, zelfs als de karakterisering zou zijn uitgeschakeld.
Corden’s vertolking reduceert Barry tot een eendimensionale schaduw van dit gecompliceerde personage.
Het meest flagrante deel van Corden’s vertolking zijn de maniertjes en vocale gevoelens die hij op zijn plaats zet om duidelijk te maken dat zijn personage Barry homo is. Wanneer je Barry’s tragische achtergrondverhaal probeert te portretteren, waarbij hij van huis moet voordat zijn ouders hem eruit kunnen schoppen, is er een storing. Als hetero, blanke cisgender-man heeft Corden niet het trauma meegemaakt dat Barry zou hebben doorgemaakt. Ik begrijp dat het punt van acteren is dat je niet per se alles hoeft te hebben meegemaakt wat je personage heeft, maar door Barry als een stereotype te behandelen, verliest zijn rol de magie die Ashmanskas tot leven bracht met de show. “Er zijn lagen aan dit personage. Het is echt verfrissend, eerlijk gezegd”, vertelde Ashmanskas eerder Backstage. Toch reduceert Cordens uitbeelding Barry tot een eendimensionale schaduw van dit gecompliceerde personage.
Zoals gezegd in Het Prom, Barry is zo “homo als een emmer pruiken”, dus flamboyantie in de rol was noodzakelijk. Toch is er een kunst om de essentie vast te leggen zonder aanstootgevend te zijn, die moeilijker te vinden is voor heteroseksuele acteurs; denk aan Nathan Lane als Albert Goldman uit De vogelkooi vs. Hank Azaria als Agador Spartacus in dezelfde film. Jaren later houdt slechts één voorstelling stand, en dat is niet die van Azaria. Kon Corden in deze film zijn geweest en niet beledigend zijn geweest? Absoluut; hij moest gewoon meer moeite doen om Barry te karakteriseren, afgezien van het feit dat hij “flamboyant homo” is.