Toen ik besloot om een vliegticket enkele reis te kopen en mezelf een maand de tijd te geven om van Californië naar New York City te verhuizen, was er onder mijn vrienden een algemene consensus dat wat ik deed gek was, maar zo voelde het niet ik – en daarom schrijf ik dit vanuit een schattig café in Brooklyn. Het enige dat mijn grote beslissing en zet vereiste, waren een paar stappen van voorbereiding en de bereidheid om op avontuur te gaan. Hier is hoe ik het deed; hopelijk helpt het je hetzelfde te doen.
Ik ben vorig jaar afgestudeerd aan de universiteit en hier zijn mijn top 5 adviezen voor de klas van 2020
1. Bereid je mentaal voor
In mijn ervaring is dit de belangrijkste stap. Ik kocht spontaan het vliegticket dat me naar New York zou brengen, maar ik dacht waarschijnlijk aan het idee om daar ongeveer drie jaar te verhuizen voordat ik bij die stap kwam. Aan het begin van mijn laatste jaar op de universiteit dacht ik, net als iedereen, na over de arbeidsmarkt en waar ik heen moest. Ik studeerde journalistiek en creatief schrijven en moest ergens wonen met voldoende schrijfmogelijkheden. Los Angeles kwam bij me op sinds ik opgroeide in het gebied en daar familie heb, maar iets zei me dat New York beter zou passen. Toch wist ik dat de wens om naar New York te verhuizen niet genoeg was. Ik moest een paar stappen zetten voordat ik door het land ging, maar de eerste stap was precies dat te weten.
2. En bereid u financieel voor
Toen ik er voor het eerst aan dacht om naar New York te verhuizen, wist ik dat ik veel geld zou moeten besparen – een schrijver die in een van de duurste steden van Amerika woont? Whew. Dus besloot ik dat ik na mijn afstuderen naar Californië zou gaan voor de gratis huur (ik had het geluk die optie te hebben!) En om een baan bij de klantenservice te krijgen waarmee ik kon sparen. Zelfs op dit moment was ik niet helemaal zeker van New York, dus ik dacht dat deze keer me ook zou helpen erachter te komen hoe ik er echt over dacht (en kijk of mijn ouders ook op het idee waren).
Nadat ik ongeveer zes maanden thuis had gewerkt en gespaard, had ik genoeg geld op mijn bankrekening om mijn kaartje te kopen. Hoe meer ik mijn beslissing romantiseerde en fantaseerde over de toekomst, hoe verder ik kwam door echt actie te ondernemen. Er waren tijden dat ik erover nadacht om te leven “Ik kwam naar New York met één dollar en een droom!” fantasie, maar ik loog tegen mezelf. Als ik de overstap wilde maken en overleven, zou ik zoveel mogelijk banen moeten zoeken.
3. Onderzoek de stad en wat je nodig hebt om daar te wonen
De voorbereiding op deze verhuizing herinnerde me eraan hoe ik me zou voorbereiden op de lessen spreken in het openbaar die ik op de middelbare school volgde. Ik onderzocht . . . veel! Mijn angst laait op als ik me niet geïnformeerd voel over de onderwerpen die ik bespreek en de beslissingen die ik neem. Dus in de weken voorafgaand aan het kopen van mijn ticket, heb ik urenlang YouTube-video’s van “How I Moved to New York” bekeken om informatie te verzamelen over de huurprijzen in verschillende buurten. Ik dacht aan het weer en hoeveel een legitiem winterjack zou kosten, omdat ik wist dat mijn teddyjas alleen nuttig was in Zuid-Californië. Ik had geen vrienden of familieleden die in de stad woonden en ik zou op mezelf moeten vertrouwen, wat betekende dat ik zou overleven als ik me zo goed mogelijk voorbereidde.
Ik verhuisde naar Ierland en werd verliefd zoals in P.S. Ik hou van jou en ja, het was magie
4. Doe het gewoon
De laatste drie stappen hebben van deze formidabele en ontmoedigende zet een realistisch doel gemaakt, en toen ik al het andere had, was het aan mij om actie te ondernemen. Ik had meer onderzoek kunnen doen en voor altijd meer geld kunnen besparen, maar ik geloofde in mezelf, dus kocht ik net het kaartje. Nadat ik me had voorbereid, hield niets me tegen, behalve mezelf.
Ik ben iets meer dan een maand in New York en ik heb meerdere keren gehuild, maar op geen enkele manier, vorm of vorm heb ik spijt van mijn beslissing. Ik ben trots op mezelf dat ik zoiets heb gedaan en zo’n ontmoedigende taak heb aangepakt. Mijn advies is om op jezelf te vertrouwen, ook als dat betekent dat je naar dat stemmetje in je hart moet luisteren dat je er niet klaar voor bent. Ontmoedigende taken zijn veel minder angstaanjagend als je in je intuïtie gelooft en je hersenen niet laten beslaan door onwaarschijnlijke mogelijkheden.
Afbeeldingsbron: Getty / fabio formaggio / 500px