Afbeeldingsbron: Pexels
Sinds de lancering van Disney +, heb ik grote hoeveelheden Lizzie McGuire, Kim Mogelijk, Boy Meets World, Dat is zo Raven en nog veel meer. Het roept zeer goede herinneringen op aan mijn zussen en ik kijk religieus naar deze shows op doordeweekse ochtenden voor school en breng de hele zaterdag door voor de tv.
Het heeft me geleid tot het opnieuw bekijken van alle shows en films die ik aanbad toen ik jonger was. Maar toen ik deze shows opnieuw bekeek, merkte ik dat maar heel weinig van hen echte nachtelijke routines voor zwart haar vertoonden. Claire Huxtable, binnen De Cosby Show werd altijd getoond met veerkrachtige, glanzende en onverpakte krullen als ze ging slapen. Ashley en Hilary Banks binnen De verse prins van Bel Air, paradeerde rond in glamoureuze nachthemden en pyjama’s maar nooit met een hoofdbedekking. Ik begin me af te vragen of het opzettelijk was dat Angela vandaan kwam Boy Meets World verscheen zelfs nooit in een nachtscène.
Gelukkig was ik als kind te in beslag genomen door het kijken dat ik me niet had gerealiseerd dat zo’n essentieel onderdeel van mijn eigen geleefde ervaring – mijn nachtelijke haarroutine – ontbrak in televisieshows zoals De verse prins van Bel Air, Trotse familie of Zuster, zuster. Deze shows waren net zo belangrijk in mijn huis als mijn motorkap. Ze leerden me over het leven, vriendschap en mijn identiteit. Maar nu ben ik ervan overtuigd dat het allemaal door een witte lens kwam, zorgvuldig gemaakt door blanke regisseurs, schrijvers en producenten die zwart haar niet eerden.
Voor veel zwarte vrouwen is het dragen van een motorkap net zo gewoon als tandenpoetsen. Het is een noodzakelijke beschermingslaag om welke stijl je ook beoefent te behouden. Het helpt randen netjes en kroezen weg te houden. Die motorkap is een natuurlijk onderdeel van het bestaan van een zwart meisje, dus waarom wordt het niet op televisie vertoond??
Afbeeldingsbron: Everett-collectie
Adjoa B. Asamoah, een impact- en politiek strateeg die de wetgevende strategie voor de CROWN Act ontwikkelde, gelooft dat het gebrek aan vertegenwoordiging achter het scherm de authenticiteit van Black in de weg staat. “Er is een hele ploeg krachtige zwarte vrouwen die ervoor zorgt dat er een eerlijke vertegenwoordiging is in een aantal ruimtes, ook op grote podia en overal schermen. Behoud zwarte vrouwen! Wij bestaan!” Net als Adjoa legde de zwarte actrice Nia Long de schuld bij het wervingsteam toen ze Variety vertelde dat “producenten, studio’s en netwerken een mandaat moeten hebben waarin de haar- en make-up-trailer divers is.”
Vandaag, als ik naar shows kijk zoals Onzeker, zwartachtig, Hoe kom je weg met moord, en rijk, Ik geniet van de authenticiteit in elke scène. Issa Rae binnen Onzeker wordt wakker bij Lawrence met een sjaal om haar hoofd, Tracee Elis Ross in zwartachtig speelt een dokter en maakt zich geen zorgen over de perceptie van de buitenwereld over hoe doktershaar eruit zou moeten zien, Annalise Keating van Hoe kom je weg met moord heeft een iconische scène waarin ze haar pruik afdoet en haar natuurlijke afrohaar onthult, Taraji P.Henson van rijk draagt vaak extravagante hoofddoeken naar bed en naar vergaderingen. Dit zijn de vrouwen waarin ik mezelf het meest zie. Ze zijn onbeschaamd zichzelf en geven een waarheidsgetrouw beeld van wat zwarte haarverzorging is werkelijk Leuk vinden.
Het tonen van gekleurde vrouwen in mutsen op witte tv-shows zou de kloof tussen wit en zwart helpen overbruggen.
Deze televisieshows worden geproduceerd door Black People, voor Black People. Dat is op zichzelf al een feest, maar in dit geval doet het zich voor als een dubbelzijdig zwaard, omdat het bereik vaak insulair is – gezien en ontvangen door gekleurde vrouwen, in plaats van door het blanke publiek of de culturen die echt de aandacht nodig hebben en opleiding. Voor het publiek en de culturen die niet op de hoogte zijn van dit ritueel, is het een leermoment – een moment dat de nuances en tradities van nachtelijke routines in de zwarte cultuur normaliseert. Het tonen van gekleurde vrouwen in mutsen op witte tv-shows zou de kloof tussen wit en zwart helpen overbruggen. Hoe meer Issa Rae’s en Annalise Keating’s de wereld te zien krijgt, hoe meer kansen voor externe gemeenschappen om onze reis te begrijpen.
Vertegenwoordiging is belangrijk. De zichtbaarheid zou overal zwarte en bruine meisjes vieren die moeite hebben om zichzelf op het scherm te zien. Het zou hen helpen hun identiteit te vormen en hun eigenwaarde aan te wakkeren. Het zou meisjes laten zien dat het verzorgen van ons haar met een muts een goede zaak is en dat het een is normaal wat meisjes doen.
Vrouwen van kleur niet in hun mutsen laten zien – hun natuurlijke staat ’s nachts – is een deel van onze identiteit uitwissen. Witte tv-programma’s kunnen niet doorgaan met het markeren van zwarte leads zonder de hoofddoek aan te spreken. Het bedekken en beschermen van zwart haar is een belangrijk onderdeel van de zwarte identiteit. En als Hollywood serieus bezig is met het beëindigen van systemisch racisme aangezien het de Black Lives Matter-beweging omarmt, zou het tonen van authentieke zwarte ervaringen, zoals het dragen van een muts, een weg kunnen zijn naar een juiste vertegenwoordiging en viering. Als tv-producenten en schrijvers waargebeurde en authentieke verhalen willen creëren, mag de motorkap niet meer ontbreken op het scherm.
Afbeeldingsbron: Everett-collectie