Afbeeldingsbron: Getty
Mannen die nagellak dragen, zijn niet alleen een trend. Dat is het nooit geweest en zal het ook nooit worden. Het is ingebed in duizenden jaren geschiedenis – je weet het misschien nog niet. Zeker, in 2021 zagen we meer mannen met manicure op de rode loper dan ooit tevoren. En tegen het einde van het jaar lanceerden Harry Styles, Tyler the Creator en Machine Gun Kelly allemaal binnen enkele weken na elkaar nagellakmerken. Maar mannen die voor hun nagels zorgden, kwamen niet zomaar uit het niets. Je kunt 30 jaar teruggaan en verwijzen naar Kurt Cobain’s afgebroken rode lak, of 50 jaar geleden naar de aandruknagels van David Bowie. Je kunt zelfs 4000 jaar geleden teruggaan en bewijs vinden van oude Egyptische manicures die in nobele graven zijn begraven.
Wat dit decennium is begonnen te veranderen, is dat mannen hun nagels niet alleen als een accessoire zien, maar op dezelfde manier als een horloge of een ketting. Ze gebruiken hun nagels ook als een manier om de eeuwenoude ideeën van mannelijkheid te verwerpen, voor genderneutraliteit te pleiten en een nieuwe reeks regels te herschrijven met één bedoeling: creatieve expressie en vrijheid.
We wilden diep graven in hoe we van krijgers die manicures kregen voordat ze de strijd aangingen, naar punkrockers gingen die zwarte nagellak droegen als een afwijzing van maatschappelijke normen, en hoe dat uiteindelijk enkele van de grootste hiphopartiesten van vandaag beïnvloedde. Dat is dus precies wat we deden. Lees verder om te ontdekken hoe we hier zijn gekomen – hoe elk tijdperk de manier veranderde waarop mannen nagelverzorging droegen en gebruikten – resulterend in enkele van de meest fenomenale manicures tot nu toe.
“Geen belangrijke man zou zich in het openbaar laten zien, tenzij hij was verfraaid.”
De strijd aangaan riep op tot een reis naar de salon
De vroegste vermeldingen van mannen die hun nagels verzorgden, gaan terug tot ongeveer 3500 voor Christus, toen Babylonische krijgers zich voorbereidden op de strijd met schoonheidsrituelen. “Geen belangrijke man zou zich in het openbaar laten zien tenzij hij was verfraaid”, schreef David Yi in zijn boek, Pretty Boys: Legendary Icons Who Redefined Beauty, toen hij sprak over bevindingen bij een opgraving in de oude Mesopotamische stad Ur. “Krijgers versierden hun nagels met gemalen mineralen als onderdeel van een pre-battle ritueel ontworpen om hun vijanden te intimideren”, aldus een artikel uit 2018 van het University of Rochester Medical Center.
Afbeeldingsbron: Dr. Julia C.F. Hamilton. Een paar handen met indrukwekkende vingernagelgravures, 18e dynastie (ca. 1353-1336 BCE)
Egyptenaren hadden ook hun favoriete manicure
Er zijn ook vroege aanwijzingen dat oude Egyptische mannen voor hun handen en voeten zorgden. “Een aantal elite grafkapellen uit het Oude Koninkrijk (ca. 2575-2150 v.Chr.) bevatten scènes van mannen die nagelbehandelingen ondergaan”, vertelde Elizabeth Frood, universitair hoofddocent Egyptologie aan de Universiteit van Oxford, aan fafaq. In het Oude Rijk waren er tal van titels (rollen) verbonden aan de verzorging van het lichaam van de koning, waaronder een manicure. In al deze scènes waarin de manicure te zien is, zijn het mannen die de behandelingen ontvangen en geven. “Gezien de potentie en kracht van het koninklijk lichaam, moeten individuen die hem kunnen aanraken en zijn lichaam kunnen transformeren, een extreem hoge status hebben gehad, simpelweg door hun vermogen om deze acties uit te voeren,” legde Frood uit. “Hun status blijkt ook uit het feit dat sommigen monumentale en rijkelijk versierde graven hebben.”
Zoals met veel dingen in het oude Egypte, werden nagels ook gekleed voor het hiernamaals. Er werden kleine gouden kapjes op vingers en tenen geplaatst, “maar dit gaat minder over het weergeven van de nagels in het bijzonder, en meer over de algehele transformatie en waarzeggerij van het lichaam”, voegde Frood eraan toe.
De twee beroemdste koninklijke manicures van het Oude Koninkrijk waren Niankhkhnum en Khnumhotep (hier afgebeeld), die hoogstwaarschijnlijk broers waren (mogelijk een tweeling of misschien geliefden), en een grafcomplex in Saqqara deelden. “De uitingen van intimiteit tussen hen hebben ook geleid tot suggesties dat ze een homopaar zijn geweest, en dus is hun verhaal in de LGBTQ+-discoursen voor de oude wereld terechtgekomen”, zei Frood, die professor Richard Parkinson verder uitlegt in A Little Gay History: verlangen en diversiteit over de hele wereld.
Deze scènes van het verzorgen van het oude koninkrijk en het vertonen van manicure-rollen verdwijnen grotendeels uit latere oude Egyptische perioden, wat op zichzelf een interessante ontwikkeling is voor Frood. “Ik weet zeker dat deze praktijken hun opvallendheid hebben behouden, zoals blijkt uit de zorg om elite-individuen af te beelden met netjes getrimde vinger- en teennagels op hun standbeelden en in tweedimensionale weergave – ook een waarschijnlijke statusmarkering”, legde ze uit. De schrijvers van het Nieuwe Koninkrijk waren trots op hun zachte, tere ledematen en handen.
Afbeeldingsbron: Getty
Je hebt de Ming-dynastie te danken aan je gelextensies
De oude Egyptenaren richtten zich op gedetailleerde nagelverzorging. Verder naar het oosten waren mannen echter gericht op extreme nagellengte, een praktijk die zijn oorsprong vond in de Ming-dynastie maar populair werd in de Qing-dynastie. Extreme nagellengte en beschermers werden gebruikt om de elitestatus aan te geven, omdat ze een “duidelijk teken waren dat hij of zij geen handenarbeid verrichtte”, legt auteur Suzanne E. Shapiro uit. Nails: A Story of the Modern Manicure.
De geschiedenis leert ons dat in de oudheid de verzorging van nagels en voeten een belangrijk onderdeel was van de algemene verzorgingsroutine van mannen; een die hen vaak hielp hun rijkdom, kracht of status te tonen. In al mijn onderzoek kon ik weinig informatie vinden over de nagelverzorgingsgewoonten van mannen na de oudheid (misschien een gevolg van het kolonialisme en de toegenomen invloed van West-Europa op de wereld?). Toen mensen in de jaren 1900 weer begonnen met het verfraaien van hun nagels, lag de focus vooral op vrouwen. Mannen hielpen vrouwen eenvoudigweg om deze nieuw gevormde schoonheidsnormen te bereiken, hetzij door nieuwe uitvindingen of door het creëren en vermarkten van schoonheidsmerken.
De rode Poolse boom die niet alle mannen overtuigde
Snel vooruit naar de jaren dertig en het verhaal van de houding van mannen ten opzichte van nagelverzorging was een heel ander verhaal, met de nadruk voornamelijk op mannen die vrouwen hielpen schoonheid te gebruiken om hun uiterlijk te verbeteren in plaats van hun eigen uiterlijk. Er was een grote golf van angst voor vrouwen die als lagere klasse werden gezien als hun nagelriemen niet werden gezien; en veel nieuwe producten op de markt hielpen om deze zorgen te “verlichten” en deze standaard hoog te houden.
Tegelijkertijd ontwikkelden de broers Charles en Joseph Revson, samen met chemicus Charles Lachman, Revlon’s eerste crèmekleurige nagellak die was gemaakt van pigment versus kleurstof, waardoor de lak volledig dekkend was. Revlon creëerde een verscheidenheid aan kleuren (en vóór Revlon waren op kleurstof gebaseerde poetsmiddelen verkrijgbaar in verschillende tinten), maar de grootste trend in nagellak van de jaren dertig was ongetwijfeld rood. Maar zoals gemeld in Nails: A Story of the Modern Manicure, lijkt het erop dat veel mannen niet enthousiast waren over de knalrode nagellak. “Doe in godsnaam iets aan felrode nagellak. We zouden graag willen dat je dat verdomde spul in de oceaan zou gooien”, zei een mannelijke student in een enquête uit 1935.
Voor mannen in de eerste helft van de 20e eeuw lag de druk en focus op de vrouw in hun leven die bepaalde schoonheids- (en nagel)normen handhaafde. “Het verkrijgen en houden van een man was altijd een onderdeel geweest van het evangelie van zelfverfraaiing, en nu leek het de veel nobelere plicht als mannen naar de oorlog werden gestuurd”, legde Shapiro uit.
Salons in Vietnamese handen creëerden een nieuwe golf van toegankelijkheid
De houding dat het verzorgen van nagels buitenshuis was voorbehouden aan de hogere klasse veranderde met een groep Vietnamese vrouwen en de hulp van een onwaarschijnlijke ster: Tippi Hedren. Als onderdeel van haar filantropische inspanningen bezocht de Hollywood-actrice in 1975 een Vietnamees vluchtelingenkamp in Californië en was vastbesloten om roepingen te vinden voor de vrouwen in het kamp. Hedren herinnerde zich dat de vrouwen gefascineerd waren door haar gemanicuurde nagels, dus besloot ze haar persoonlijke manicure binnen te laten vliegen om het vak te leren aan een groep van 20 vrouwelijke vluchtelingen. Tegenwoordig wordt de Amerikaanse nagelindustrie gedomineerd door Vietnamese Amerikanen die een lucratieve carrière hebben opgebouwd als eigenaren van nagelstudio’s. Deze salons hebben voor altijd de manier veranderd waarop zowel vrouwen als mannen toegang hebben tot nail art in de VS en wereldwijd.
Afbeeldingsbron: Getty
De jaren ’70 en ’80 zetten de toon voor de menicure
Het was in de jaren 70 en 80 dat we eindelijk weer mannen zien die hun nagels lakken, en veel daarvan heeft te maken met de muziek en tegencultuurbewegingen van die tijd, van de punkrock tot de nieuw-romantische beweging. Met de unisex-benadering van schoonheid en kleding in de punkrockscene, “was het de experimentele, liberale houding ten opzichte van mode die ervoor zorgde dat nail art in de jaren ’70 populair werd”, aldus Nails: A Story of the Modern Manicure sterk>.
“Het was de experimentele, liberale houding ten opzichte van mode die ervoor zorgde dat nail art in de jaren ’70 populair werd.”
Het was ook dat echt invloedrijke mensen het deden. Muzikanten Lou Reed, Iggy Pop en Robert Smith rockten allemaal gelakte nagels met gitzwart als hun favoriete kleur. Vaak was de verf afgebroken omdat perfectie hier niet van belang was – de zichtbaarheid deed dat wel. In tegenstelling tot vandaag was het niet de manicure of de specifieke nail art waar deze mannen om gaven. Het belangrijkste was dat een man in de eerste plaats nagellak droeg. Eén blik op Adam Ant, Freddie Mercury en Prince was al het bewijs dat mensen destijds nodig hadden om te begrijpen dat nagellak niet alleen voor vrouwen hoeft te zijn. David Bowie ging nog een stap verder door te experimenteren met persnagels, wat destijds een gewaagde zet was. Bowie was de peetvader van het experimenteren en was een bijzonder belangrijk icoon voor mannen als het erom ging los te komen van de binaire schoonheidsconventies van de samenleving.
Afbeeldingsbron: Getty
Gedurende deze decennia was muziek zo’n integraal onderdeel van de identiteit van jongeren en vaak een vorm van rebellie tegen de manier van leven van hun ouders en grootouders. Nagellak was een aspect dat mannen een verlengstuk gaf van het tonen van deze nieuw gevonden, vaak rebelse identiteit.
De vitale rol van zwarte cultuur in de nagelindustrie
De zwarte cultuur verlegde grenzen en een nieuw tijdperk van nail art (dat als geheel buiten het bestek van dit artikel valt). In de jaren tachtig was de Amerikaanse atletiekatleet Florence Griffith Joyner (Flo-Jo) een pionier in het ingaan tegen de status-quo van wat van een Olympiër werd verwacht. “In bepaalde gevallen werden mensen zoals Flo-Jo als onprofessioneel gezien, het discours van dat gesprek werd uiterst belangrijk naarmate de tijd vorderde”, zegt Taja Slydell, mede-oprichter van nagelmerk IV Kulture. “Wat we nu zien, is een evenwicht waarin het gesprek, de cultuur, botst, en het wordt niet meer als onprofessioneel gezien. Het wordt gezien als een onderdeel van persoonlijkheid.”
Niemand had zoveel persoonlijkheid als voormalig basketballer Dennis Rodman. Beroemd om zijn levendige haar en gelakte vingernagels (en soms controversieel gedrag), begon Rodman’s carrière eind jaren ’80 en duurde tot 2006. In 2013 uitte hij zijn liefde voor nail art op Twitter in een uitwisseling met een fan, en schreef: “Ik hou ervan om mijn nagels te lakken. Daar is niets mis mee. Wees jezelf. Altijd.” Rodmans passie voor schoonheid speelde een belangrijke rol in de manicurescene en heeft zeker geholpen om de kiem te leggen voor een meer genderneutrale benadering van nail art.
Afbeeldingsbron: Getty
De jaren ’90 waren een kijkje in wat zou komen
Punk maakte plaats voor grunge in de jaren negentig, maar rockmuzikanten bleven nagellak gebruiken als een manier om tegen de machine te razen. In deze periode werden de manicures voor mannen zelfs bewuster en werden de kleurenpaletten breder: Nirvana’s Kurt Cobain droeg rode nagellak, Pearl Jam’s Eddie Vedder gaf de voorkeur aan metallic tinten en Billie Joe Armstrong mixte en matchte graag verschillende tinten. Een ding dat niet veranderde? Afgebroken lak regeerde nog steeds oppermachtig.
In de jaren ’90 zien we een duidelijke samensmelting van de punkinvloeden uit de jaren ’70 met dit nieuwe tijdperk van experimenteren. Het dient niet alleen als een duidelijke indicatie van wat er in de jaren 2000 en daarna zou komen, maar het bewijst ook dat de manicure van de moderne man niet uit de lucht kwam vallen.
Afbeeldingsbron: Getty
Rappers gingen de nagelchat binnen en veranderden het spel
Mannelijke rappers en singer-songwriters kwamen in de chat in de jaren 2010 en de nailart-wereld was voor altijd veranderd – om nog maar te zwijgen van een stuk creatiever. Lil Yachty, A$AP Rocky, Lil Nas X, Gunna, MNEK, Tyler, the Creator en Kid Cudi — de lijst gaat maar door — staan allemaal bekend om het dragen van felgekleurde nagellak en ingewikkelde, handgeschilderde nail art. Vergeleken met de jaren ’70, ’80 en ’90 zijn de manicures veel bewuster, doordachter en meer collaboratief, waarbij deze mannen vaak werken met zeer bekwame nagelstylisten om hun visies tot leven te brengen. “Het was niet vaak dat je hiphop- of rapartiesten in het gesprek zag komen”, zei Slydell. “We hebben rocksterren nagellak zien dragen, we hebben gezien dat Harry Styles buiten de normale gang van zaken stapte van wat ons is geleerd, maar het is niet vaak dat je hiphopartiesten zag die hun platform gebruikten om een statement te maken”, zegt ze. toegevoegd.
Voor deze artiesten zijn hun nagels een heel opzettelijk onderdeel van niet alleen hun on-stage persona, maar ook hun muziek. “[A$AP Rocky] is een man die weet wat hij wil en waar hij heen gaat”, zegt Jenni Draper, beroemde manicure die met de artiest heeft gewerkt. “Hij zal op dat moment vaak iets hebben dat past bij een samenwerking, of smileygezichten voor de manier waarop hij zich voelt”, voegde ze eraan toe. Manicure Michelle Humphrey herhaalde dit en sprak over de tijd dat ze met MNEK werkte. “Hij wist precies wat hij wilde, namelijk een chromen gouden gelmanicure. Hoewel ze geen vaste klant van mij zijn, zeiden ze dat ze regelmatig chromen manicures kregen,” legde ze uit. “Ik vind het geweldig om te zien dat mensen zich meer op hun gemak voelen bij expressie en begrijpen dat producten geen genderidentiteit hebben – ze zijn voor iedereen”, vertelde Yi aan de fafaq.
“Door mannen gesteunde investeerders gaan naar deze industrie kijken met een nieuwe lens die ze nog niet eerder hebben gezien.”
Lil Yachty sprak met GQ over hoe een simpele manicure hem laat voelen, ongeacht creatieve nail art. “Ik kreeg meteen complimenten. Ik voelde me schoon. Mijn nagels waren niet vies en smerig. Ik voelde me volwassener”, vertelde hij aan de outlet, waarbij hij uitlegde dat hij aanvankelijk geïnspireerd was door A$AP Rocky die hem vertelde dat hij een heldere nagellak moest krijgen.
Helaas hebben sommige van deze mannen kritiek gekregen vanwege hun liefde voor nail art en zijn ze gedwongen hun keuzes in de pers te verdedigen. De Puerto Ricaanse rapper Bad Bunny, bijvoorbeeld, ging in 2018 naar buiten over een Spaanse salon die hem afwees van behandeling omdat hij een man was. Eerder dit jaar sloeg Kid Cudi terug op kritiek op zijn roze nagels door te tweeten: “Het lijkt erop dat mensen echt een probleem hebben met het lakken van mijn nagels”, eraan toevoegend dat hij de reacties op dat specifieke bericht uitschakelde.
Afbeeldingsbron: Getty
De moderne mannenmanicure wordt opnieuw gedefinieerd
Met kritiek komt verandering, en sociale media zijn van cruciaal belang geweest voor veel artiesten die anderen hebben gedeeld en beïnvloed om nail art te gebruiken als een hulpmiddel voor zelfexpressie en, op hun beurt, het doorbreken van genderstereotypen.
“Net als in de jaren ’70, zijn mode- en schoonheidsnormen op basis van geslachten achterhaald [in de jaren 2020]”, zegt Brittney Boyce, beroemde nagelstyliste en oprichter van Nails of LA. Naast de bovengenoemde rappers, dragen Harry Styles, Machine Gun Kelly, Pete Davidson, Post Malone en J-Hope allemaal nagellak die stamgasten draagt. Dit zeer openbare experiment van beroemdheden heeft ongetwijfeld een golf van fans beïnvloed die in het dagelijks leven een glanzende manicure dragen.
“De toekomst is eigenlijk meer eigenaarschap van de eigen identiteit.”
“Nu mensen zichzelf beginnen te identificeren met voornaamwoorden, nemen we de genderconstructies van mannelijkheid en vrouwelijkheid weg en zien we dat er een genderneutrale ruimte is voor dat soort zelfexpressie,” zei Slydell. Saloneigenaren en manicure hebben deze invloed ook in het dagelijks leven zien vertalen.
“Ik heb nu meer mannelijke klanten dan ooit,” zei Humphrey. “De meesten vragen om gelmanicures met ontwerpen, zodat ze ze een paar weken kunnen behouden. Ik zie ook een toename van mannenmanicures op mijn ‘For You’- en ‘Explore’-pagina’s, wat geweldig is om te zien,” voegde ze eraan toe.
Kapsalon-eigenaar Jaz Moger uit de South Coast zei dat hoewel haar klantenbestand voornamelijk vrouwen is, ze recentelijk een toename heeft gezien van mensen die vragen naar manicures voor mannen. Uitleggen dat “Nail art gewoon een andere vorm van kunst op ons lichaam is. Niet anders dan een tatoeage. In tegenstelling tot een permanente tatoeage, kan nail art worden gekozen op basis van je outfit of je humeur en het maakt niet uit of je daarna van gedachten verandert een paar dagen omdat het kan worden veranderd. Er is geen echte verplichting, en dat is wat ik er zo leuk aan vind.”
“Na een optreden op de podcast 85 South Show, die vrijwel een door mannen gedomineerde show is, zagen we zeker een toestroom van mannelijke klanten,” Tianna L. Hill, mede-oprichter van nagelmerk IV Kulture onthuld. “Als samenleving beginnen we regels ongedaan te maken of wat we voorheen regels waren. Ik denk dat de toekomst jong is en de toekomst buitengewoon rooskleurig is. De toekomst neemt in feite meer verantwoordelijkheid voor onze eigen identiteit,” zei Slydell.
Afbeeldingsbron: Aangenaam
Manicure voor mannen staat gelijk aan Big Business
De evolutie van mannen die schoonheid dragen en ermee experimenteren (en met nagellak in het bijzonder) heeft een hele nieuwe wereld van mogelijkheden geopend binnen de £27 miljard industrie (alleen al in het VK). Lil Yachty debuteerde met een nagellakmerk Kreta (hoewel hij niet langer geassocieerd is met het merk), nadat hij hoorde dat een 17-jarige was geschorst van een Texaanse school omdat hij nagellak droeg.
Meest recentelijk richtte Harry Styles het nagellak- en huidverzorgingsmerk Pleasing op, MGK lanceerde zijn eigen nagelmerk UN/DN LAQR, en Tyler, the Creator, lanceerde Golf le Fleur, een schoonheids- en accessoiresmerk dat nagellak, parfum en meer verkoopt . Deze maand speelden Pete Davidson en MGK samen in een advertentie van Calvin Klein waarin de twee hun nagels lieten doen. “Als je het vanuit een monetair perspectief bekijkt, zullen meer bedrijven, meer mannen, meer door mannen gesteunde investeerders naar deze industrie kijken met een nieuwe lens die ze nog niet eerder hebben gezien”, zei Slydell.
Tot ziens in de salon
De evolutie van de mannelijke manicure is enorm en significant. Het is getransformeerd van een vertoon van rijkdom en status in de samenleving in gewoon een andere bron van zelfexpressie die eeuwenoude genderconstructies overstijgt. Yi vatte mannen samen die nagellak droegen en nail art op de meest perfecte manier onderzochten: “wat is er meer macho dan zo’n totale zekerheid in je eigen authenticiteit, en een oprecht geloof in schoonheid en vrijheid van meningsuiting voor iedereen?”
Nu rest er nog maar één ding om te bespreken: voor welke schaduw zullen we gaan?
Afbeeldingsbron: Getty / Theo Wargo