Afbeeldingsbron: Andrea Domjan
Ondanks dat zijn geslacht bij de geboorte mannelijk was, heeft de 13-jarige CJ Duron, die creatief is voor mannen, altijd een voorliefde gehad voor “meisjesachtige” zaken als make-up en de kleur roze. Maar waarom, vraagt hij zich af, moet dat alles ‘iets betekenen’? De tiener, die wijs is na zijn jaren en een niveau van zelfbewustzijn heeft bereikt dat de meeste volwassenen nooit zullen bereiken, deelde in een recente blogpost zijn gedachten over waarom gender niet alleen ‘voorbij’, maar ‘zo laatste’ is jaar.”
“Mijn naam is C.J. en ik ben 13 jaar oud”, schreef hij op het blog van zijn moeder, Raising My Rainbow. “Ik ben een lid van de LGBTQ-gemeenschap. Mijn genderidentiteit is mannelijk en mijn genderexpressie is vrouwelijk. Dat betekent dat ik geweldig ben. Een grapje. Het betekent dat ik bij mijn geboorte als mannelijk werd geïdentificeerd en ik hou van mijn mannelijk lichaam en ik geef de voorkeur aan mannelijke voornaamwoorden, maar de manier waarop ik me kleed en de dingen die ik leuk vind, worden als vrouwelijk beschouwd (wat dat ook betekent) … Ik heb altijd geweten dat ik anders ben. Ik heb altijd geweten dat ik geen ’typische jongen’ ben. ‘ En het kan me nooit echt schelen dat ik anders ben. Er is geen deel van mij – zelfs geen enkel deel – dat een ’typische jongen’ wil zijn. “
‘Als mensen me een meisje noemen of me verkeerd behandelen, kan het me niet echt schelen. Voor mij is het geslacht voorbij. Het geslacht is zo vorig jaar.’
Typisch om hier natuurlijk tussen aanhalingstekens te staan, omdat het nog steeds niet duidelijk is waarom objecten zoals speelgoed en kleding worden verondersteld te “behoren” tot bepaalde geslachten. Voor CJ is het belangrijk voor hem dat, afgezien van het beëindigen van gendervooroordelen in het algemeen, een eenvoudig feit bekend is: “Kinderen mogen niet worden gedwongen iets of iemand te zijn die ze niet zijn. Kinderen moeten zichzelf kunnen zijn . ” Hij voegde eraan toe: “Als mensen me een meisje noemen of me verkeerd behandelen, kan het me niet echt schelen. Voor mij is het geslacht voorbij. Het geslacht is zo vorig jaar.”
Maar, merkt hij op: ‘Als iemand je zijn of haar favoriete voornaamwoorden vertelt, moet je die voornaamwoorden gebruiken. Net zoals wanneer ze je hun naam vertellen en je die gebruikt.’
13-jarige trans-activist Rebekah Bruesehoff: “Mijn geslacht is het minst opwindende ding over mij”
Afbeeldingsbron: Andrea Domjan
Hoewel hij zelfvertrouwen heeft, heeft CJ veel meegemaakt van pesten en omgaan met haters, maar hij wil dat kinderen zoals hij weten dat het kan en hopelijk ook goed komt. “Mijn advies voor jongere kinderen zoals ik is dat het goed komt. Wees gewoon jezelf. Mensen zullen je leren te waarderen zoals je bent. Je bent niet raar, je bent gewoon anders. En anders zijn is geweldig!”
‘Hoe meer mensen mensen zoals ik zien, hoe minder’ anders ‘we zijn en hoe meer ze mensen zoals ik accepteren. Bovendien schaam ik me niet wie ik ben.’
Hij voegde eraan toe: ‘Ik ben mezelf. Honderd procent. En op dit moment kan het me niet schelen wie mij als mij ziet. Ik heb me niet altijd zo gevoeld. Ik ben erg gepest, maar ik’ Ik ben er altijd sterker uit gekomen. Pestkoppen zorgen er niet voor dat ik niet meer mezelf ben. Ik denk dat het belangrijk is dat mensen – inclusief pestkoppen en haters – me zien, omdat mensen moeten zien dat er kinderen zijn zoals ik. Gender creatieve kinderen moeten andere kinderen zoals zij zien. Hoe meer mensen mensen zoals ik zien, hoe minder ‘anders’ we zijn en hoe meer ze mensen zoals ik accepteren. Bovendien schaam ik me niet voor wie ik ben. “
Omdat hij weet dat het hebben van een geweldig ondersteuningssysteem in de vorm van zijn ouders, Lori en Matt, helaas niet voor iedereen het geval is, deelde hij ook advies voor de ouders van kinderen zoals hij.
‘Mijn advies aan ouders die een kind als ik hebben, is dat ze hun kind moeten laten zijn zoals ze zijn geboren. Het is oké. Er is niets mis met je kind’, schreef hij. ‘Je moet het leren accepteren, want je zult het niet kunnen veranderen. En als je het probeert te veranderen, maak je je kind alleen maar van streek. Je maakt jezelf waarschijnlijk ook van streek. En je kind kan opgroeien om niet van zichzelf te houden. Iedereen zou van zichzelf moeten houden. ”
Afbeeldingsbron: CJ Duron
Voor CJ’s ouders was het belangrijk om voor hem te pleiten en andere mensen voor te lichten over kinderen zoals hij, sinds hij 2 jaar oud was, toen ze het gevoel kregen dat hij “een meisje in hart en nieren was, want dat was voordat we genderidentiteit en genderexpressie begrepen . ” Elf jaar later hebben Lori en Matt nog steeds de rug van hun zoon, maar CJ is absoluut een voorstander van zichzelf, evenals van de LGBTQ + en niet-binaire gemeenschappen.
‘Toen hij ouder werd, vanaf de vijfde klas, moedigden we hem aan om voor zichzelf te gaan pleiten en opleiden’, vertelde Lori aan Fafaq. ‘We wisten dat hij die vaardigheden moest ontwikkelen om voor zichzelf op te komen en zichzelf de rest van zijn leven te beschermen. Hij deed dat, altijd wetende dat we vlak achter hem stonden en hem indien nodig zouden voorgaan. Hij was nooit alleen. Hij heeft altijd onze steun gehad. Om hem zijn stem te zien vinden en verandering aan te brengen, niet alleen voor zichzelf, maar voor andere mensen zoals hij, brengt ons zoveel trots. Hij is authentiek, moedig en hij heeft ons zoveel geleerd. “
Om CJ het laatste woord te geven: ‘Als ik een manier zie om het leven voor gendercreatieve mensen beter en gemakkelijker te maken, probeer ik het altijd te doen. Vriendelijk zijn, opkomen voor anderen en geen eikel zijn. Dat is wat het leven is alles over. “
Afbeeldingsbronnen: Andrea Domjan en CJ Duron