Beeldbron: Aaliyah Harry/Getty
Het is Goede Vrijdag en mijn familie is allemaal samengekomen bij mijn grootouders voor ons jaarlijkse visdiner. Onze bijeenkomsten zijn vaak gevuld met heerlijk eten, lachen en goede muziek. Als ik de woonkamer binnenloop, hoor ik de vage klanken van countrymuziek uit hun platenspeler komen. Meestal hoor ik mijn opa zachtjes neuriën en meedeinen op de maat van de muziek.
Zolang ik me kan herinneren houdt mijn opa, Justin Moore, al van countrymuziek. Het genre was altijd al de soundtrack van hun Caribische huishouden, naast Soca en Reggae. Toen ik jong was vond ik zijn liefde voor countrymuziek een beetje verrassend, maar toen ik opgroeide leerde ik dat de Windrush Generation – de Caribische gemeenschap die zich van 1948-1971 in het Verenigd Koninkrijk vestigde – diepe banden heeft met countrymuziek.
Mijn opa is geboren in St Lucia, een klein eiland in het Caribisch gebied, waar countrymuziek wordt aanbeden. Hoewel veel Caribische eilanden van country houden, is St Lucia ongetwijfeld het meest toegewijd aan het genre. Of het nu op de radio wordt gedraaid of uit volle borst wordt meegezongen tijdens karaoke, countrymuziek maakt een groot deel uit van hun cultuur. Er zijn zelfs bussen vernoemd naar liedjes van Jim Reeves en er was een jaarlijks countrymuziekfestival in St Lucia dat liep van begin jaren 90 tot 2017. De geliefde countrynummers komen echter vooral uit de jaren 1950 en 1970; Hank Williams, George Jones en Tammy Wynette zijn de favorieten. Op St Lucia draait alles om countryklassiekers en nieuwe artiesten krijgen nauwelijks aandacht – daarom was ik zo verrast dat mijn opa zo openstond voor het luisteren naar %20Beyonc%C3%A9’s%20nieuwe%20country%20album,%20 Beyoncé’s nieuwe countryalbum, “Cowboy Carter”.
Toen de Caribische gemeenschap met de HMT Windrush overkwam op zoek naar een beter leven in het Verenigd Koninkrijk, brachten ze ook hun liefde en toewijding voor countrymuziek met zich mee.
“Dus Beyoncé maakt nu countrymuziek? Dat is een goed idee,” zei hij tijdens Pasen. Ik beschouwde die opmerking als de bevestiging die ik nodig had en drukte op play op “Cowboy Carter”. Toen het openingsnummer “American Requiem” begon te spelen, werden zijn ogen groot en knikte hij mee op de maat. Ik heb mijn opa de hele dag het hele album laten horen en hij was onder de indruk.
Beeldbron: Aaliyah Harry/Getty
Het is Goede Vrijdag en mijn familie is allemaal samengekomen bij mijn grootouders voor ons jaarlijkse visdiner. Onze bijeenkomsten zijn vaak gevuld met heerlijk eten, lachen en goede muziek. Als ik de woonkamer binnenloop, hoor ik de vage klanken van countrymuziek uit hun platenspeler komen. Meestal hoor ik mijn opa zachtjes neuriën en meedeinen op de maat van de muziek.
Zolang ik me kan herinneren houdt mijn opa, Justin Moore, al van countrymuziek. Het genre was altijd al de soundtrack van hun Caribische huishouden, naast Soca en Reggae. Toen ik jong was vond ik zijn liefde voor countrymuziek een beetje verrassend, maar toen ik opgroeide leerde ik dat de Windrush Generation – de Caribische gemeenschap die zich van 1948-1971 in het Verenigd Koninkrijk vestigde – diepe banden heeft met countrymuziek.
Mijn opa is geboren in St Lucia, een klein eiland in het Caribisch gebied, waar countrymuziek wordt aanbeden. Hoewel veel Caribische eilanden van country houden, is St Lucia ongetwijfeld het meest toegewijd aan het genre. Of het nu op de radio wordt gedraaid of uit volle borst wordt meegezongen tijdens karaoke, countrymuziek maakt een groot deel uit van hun cultuur. Er zijn zelfs bussen vernoemd naar liedjes van Jim Reeves en er was een jaarlijks countrymuziekfestival in St Lucia dat liep van begin jaren 90 tot 2017. De geliefde countrynummers komen echter vooral uit de jaren 1950 en 1970; Hank Williams, George Jones en Tammy Wynette zijn de favorieten. Op St Lucia draait alles om countryklassiekers en nieuwe artiesten krijgen nauwelijks aandacht – daarom was ik zo verrast dat mijn opa zo openstond voor het luisteren naar %20Beyonc%C3%A9’s%20nieuwe%20country%20album,%20 Beyoncé’s nieuwe countryalbum, “Cowboy Carter”.
Toen de Caribische gemeenschap met de HMT Windrush overkwam op zoek naar een beter leven in het Verenigd Koninkrijk, brachten ze ook hun liefde en toewijding voor countrymuziek met zich mee.
“Dus Beyoncé maakt nu countrymuziek? Dat is een goed idee,” zei hij tijdens Pasen. Ik beschouwde die opmerking als de bevestiging die ik nodig had en drukte op play op “Cowboy Carter”. Toen het openingsnummer “American Requiem” begon te spelen, werden zijn ogen groot en knikte hij mee op de maat. Ik heb mijn opa de hele dag het hele album laten horen en hij was onder de indruk.
De nummers op het album die voor hem het meest in het oog sprongen waren “Blackbird”, “16 Carriages”, “Texas Hold ‘Em”, “II Most Wanted” en “Levi Jeans”. Niets was echter te vergelijken met toen hij de eerste noten van “Jolene” hoorde. Zijn gezicht lichtte op zodra het liedje begon en het was bijna alsof hij terugging naar de originele Dolly Parton-versie toen hij jong was. Hij zong verrukt mee met het refrein en genoot van Beyoncé’s nieuwe draai aan een van zijn favoriete countrynummers.
Beeldbron: Getty
Ik heb altijd al willen weten waarom hij zo’n band had met countrymuziek en dit moment was de perfecte gelegenheid om erover te praten. Hij herinnerde zich zijn tijd als kleine jongen in Soufrière, een dorp in het zuidwesten van het eiland. “Het was moeilijk opgroeien, mijn vader was visser en ik herinner me dat hij lange dagen op pad was om ervoor te zorgen dat mijn broers en zussen en ik genoeg geld hadden om rond te komen,” herinnert hij zich. “Als kleine jongen gingen we naar de kerk en zongen we allemaal uit volle borst godvrezende countrynummers. Countrymuziek was een vorm van ontsnapping en de teksten waren altijd hoopvol en verbonden met ons christelijk geloof.” Hij vertelt me dat countrymuziek nog steeds veel voorkomt in het zuiden van het eiland, waar veel arme gemeenschappen zijn die een sterke band met het christendom hebben. Dit weerspiegelt ook de gemeenschap in de zuidelijke gebieden in de VS, waar countrymuziek is ontstaan.
Er zijn echter ook veel overeenkomsten tussen countrymuziek en Kwadril, de traditionele muziek van St.Lucia. Kwadril wordt gemaakt met vergelijkbare instrumenten als country; de banjo en de fiddle zijn overal te horen. De Texas-Two step heeft ook vergelijkbare passen als de Kwadril-dans. Zoals Beyoncé de wereld op aangrijpende wijze heeft herinnerd met “Cowboy Carter”, heeft Country diepe wortels in de Afro-Amerikaanse Blues. Volgens het Smithsonian Institution werd de banjo gecreëerd door tot slaaf gemaakte Afrikanen en hun nakomelingen in het Caribisch gebied en Noord-Amerika door Afrikaanse en Europese instrumentvormen te combineren en is hij een belangrijk onderdeel geworden van country-, folk- en hillbillymuziek.