Inhoudswaarschuwing: Dit artikel bevat verwijzingen naar zelfmoord en zelfmoordgedachten. Ga alstublieft bedachtzaam te werk.
De langverwachte videoclip van Megan the Stallion voor “Cobra” werd gisteren uitgebracht en was binnen enkele uren trending op alle sociale media. Hoewel de visuals en het concept van de video prachtig waren en Meg er nog steeds even mooi uitziet, is het diepere gesprek dat het nummer oproept haar moedige kwetsbaarheid door de strijd te delen die ze heeft gehad met haar geestelijke gezondheid, zelfmoordneigingen, huiselijk geweld en het verwerken van de dood van haar ouders.
Als zwarte vrouw die op verschillende momenten in haar leven worstelde met depressie, zelfbeschadiging en zelfmoordgedachten, voelde ik me gezien en begrepen op zielsniveau toen ik Meg hoorde rappen: “Hoe kan iemand die zo gezegend is zijn pols doorsnijden? Als kind dat opgroeide in de zwarte gemeenschap werd mij, net als vele anderen, geleerd om dankbaar te zijn voor mijn zegeningen en niet te klagen over mijn verliezen. Hoewel het gevoel achter deze mentaliteit bewonderenswaardig is, leren we in werkelijkheid om onze gevoelens te onderdrukken en ons alleen maar te richten op het behalen van ons volgende succes. En als we eerlijk zijn over hoe we ons voelen, krijgen we te horen dat we sterk moeten zijn en gewoon door moeten gaan.
Zwarte vrouwen krijgen vaak het gevoel dat we verantwoordelijk zijn voor onszelf en de wereld om ons heen zonder dat die zekerheid wederzijds is, zoals Meg al aangeeft: “Every night I cried, I almost died / And nobody close tried to stop me / Long as everybody gettin’ paid, right?”.
In verschillende facetten van de samenleving bereiken zwarte vrouwen op dit moment inderdaad meer en nieuwe hoogten. Elke dag lezen we artikelen over hoe zwarte vrouwen tegenwoordig de best opgeleide bevolkingsgroep in Amerika zijn, hoe we de snelst groeiende groep ondernemers zijn. Toch worden we bij elke beurt ook bestraft voor ons succes en worden we niet geloofd als we zeggen dat ons iets wordt aangedaan. De duidelijke vrouwenhaat waar zwarte vrouwen dagelijks mee te maken hebben door microagressies, discriminatie en fysiek geweld, verergert de druk op onze geestelijke gezondheid alleen maar.
De maatschappij heeft een ideologie ingebakken dat zwarte vrouwen altijd sterk moeten zijn, nooit zwakte mogen tonen en door de pijn heen moeten slaan, ongeacht wat ons wordt aangedaan. En het is duidelijk dat we niet de hulp krijgen die we nodig hebben. Door de raciale ongelijkheden binnen het medische systeem worden zwarte vrouwen vaak ondergediagnosticeerd voor depressie omdat hun symptomen niet stereotiep zijn, volgens een rapport van de New York University uit 2022. En “Zwarte vrouwen zoeken maar half zo vaak [geestelijke gezondheidszorg]” als blanke vrouwen, volgens een onderzoek uit 2021 in de Psychiatric Times. Dat heeft echte en verwoestende gevolgen; in 2019 hadden zwarte middelbare scholieren 60 procent meer kans op zelfmoordpogingen dan hun niet-Hispanic blanke tegenhangers, volgens het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services.
Meg’s eerlijkheid in “Cobra” over zelfmedicatie, bedrogen worden en haar angst geeft andere zwarte vrouwen, zoals ikzelf, de ruimte om eerlijk te zijn over hoe we ons voelen. Ja, we kunnen elke dag geweldige dingen bereiken in de wereld en dat doen we ook. We zullen geschiedenis blijven schrijven en barrières blijven doorbreken: alleen al afgelopen zomer verbrijzelde Beyoncé’s Renaissance Tour meerdere records; Simone Biles, Shilese Jones en Rebeca Andrade hadden een historische sweep op de wereldkampioenschappen Artistieke Gymnastiek; en Sha’Carri Richardson won de 100-meter op de wereldkampioenschappen atletiek.
Ja, dit zijn mooie momenten en reden voor een feestje, maar hoe vaak vragen we ons af tegen welke prijs? Hoe vaak nemen we echt de tijd om te evalueren hoe het met ons gaat en hoe onze geestelijke gezondheid zich houdt tijdens de reis om onze doelen te bereiken?
De afgelopen jaren hebben we veel zwarte vrouwen zien praten over hun worstelingen met de geestelijke gezondheid: Simone Biles, Naomi Osaka en Serena Williams, om er maar een paar te noemen. Maar zelfs nu deze prominenten bespreken hoe belangrijk het is om hulp te zoeken als je die nodig hebt en goed voor jezelf te zorgen, is het nog steeds geen volledig geaccepteerd gesprek binnen de zwarte gemeenschap.
Meg blijft zwarte vrouwen de ruimte en vrijheid geven om in onze waarheid te leven, ongeacht hoe anderen daarover denken. Dit nummer laat zien dat je een succesvolle, krachtige, succesvolle zwarte vrouw kunt zijn en ook last kunt hebben van angsten en depressies. Met “Cobra” geeft Meg zwarte vrouwen toestemming om niet altijd de sterke, hoogpresterende figuren te zijn die de maatschappij verwacht, en de ruimte om echt te zitten in de complexiteit van ons mens-zijn en alles wat daarbij komt kijken.
Hoewel de wereld ons het gevoel kan geven dat we er alleen voor staan, herinnert Meg’s “Cobra” ons eraan dat we allemaal gemeenschappelijke ervaringen hebben – en hoe meer we praten over wat we hebben meegemaakt, hoe meer we allemaal genezen.
Als u of iemand die u kent worstelt met zelfmoordgedachten, dan heeft de National Alliance on Mental Illness hulpmiddelen beschikbaar, waaronder een hulplijn op 1-800-950-NAMI (6424). U kunt ook 988 bellen, de nationale zelfmoord- en crisishotline.
Afbeelding Bron: Getty / Catherine Powell Stringer gawrav; Foto Illustratie door Ava Cruz