Een van de meest verwachte tv-programma’s dit najaar is “Lessons in Chemistry” van Apple TV+. De serie is gebaseerd op de bestseller van Bonnie Garmus en speelt met Brie Larson, Lewis Pullman en Aja Naomi King in een verhaal over een Amerikaanse vrouw uit het midden van de eeuw die worstelt om voet aan de grond te krijgen in een wetenschappelijke wereld die weigert haar te respecteren. Met perfect retro decors en kostuums die de jaren 1950 oproepen, voelt het aan als het soort show dat op het echte leven gebaseerd zou kunnen zijn – maar dat is het eigenlijk niet.
Is “Lessons in Chemistry” gebaseerd op een waargebeurd verhaal?
Als u door “nostalgische” tv-kanalen bladert of verwoed googelt in de hoop meer te weten te komen over de echte Elizabeth Zott, dan zult u teleurgesteld zijn. Elizabeth, Calvin, Harriet en de rest van uw favoriete personages zijn allemaal fictieve creaties van de creatieve geest van auteur Garmus. Ze hebben echter wel een beetje van het echte leven in zich, volgens Garmus – ze vertelde CBS News dat haar eigen leven en dat van haar moeder de inspiratie vormden voor bepaalde aspecten van het boek en van Elizabeth in het bijzonder.
“Het is zeker een eerbetoon aan mijn moeder,” zei ze. “Mijn moeder zou je vertellen dat ze het vloeken niet leuk zou vinden, maar ze zou de boodschap dat vrouwen meer moeten zijn wie ze werkelijk zijn, echt goedkeuren.” Ze onthulde ook dat de roeihobby van de personages geïnspireerd was op haar eigen ervaring als roeister. “Nou, ik moest iets in het boek zetten waar ik echt iets van wist!”
Garmus vertelde ook dat ze inspiratie haalde uit echte wetenschappers, maar ook uit de algemene perceptie van vrouwen in de jaren 1950 en 1960 – namelijk de verwachting dat ze hun carrière zouden opgeven om echtgenote en moeder te worden. Opnieuw dacht ze aan haar moeder, die verpleegster was voordat ze moeder werd.
“Ik had me niet echt gerealiseerd hoeveel beperkingen er aan die generatie waren opgelegd totdat ik het onderzoek begon te doen,” vertelde Garmus aan The New York Times, “Je carrière opgeven en dan de hele tijd doorsnee genoemd worden.” In hetzelfde interview benadrukte ze dat de personages en de situaties in het boek niet gebaseerd waren op bepaalde levensechte figuren, maar dat het boek in plaats daarvan “een liefdesbrief aan wetenschappers en het wetenschappelijke brein” is.
Waargebeurde verhalen zoals “Lessen in Scheikunde
Hoewel “Lessen in Scheikunde” zelf niet gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, zijn er genoeg historische figuren en gebeurtenissen die vergelijkbare thema’s hebben. De fictieve kookshow van Elizabeth, “Supper at Six”, roept de populariteit op van kooktelevisieprogramma’s zoals Julia Child’s “The French Chef”. Hoewel de vrolijke persoonlijkheid van Child in het openbaar heel anders was dan de pittige, scherpe Elizabeth, zijn er zeker enkele parallellen. Waar de fictieve Elizabeth de kijkers het verband leert tussen wetenschap en eten, bracht Child de “elite” van de Franse keuken naar het dagelijks leven; beiden richten zich op het demystificeren van iets in de keuken dat in eerste instantie intimiderend lijkt.
Elizabeths strijd om haar stem te laten horen in een tijdperk van stereotypering en discriminatie doet ook denken aan verhalen zoals de “menselijke rekenaars” bij NASA in “Hidden Figures”. Deze vrouwen hadden net als Elizabeth te maken met discriminatie vanwege hun geslacht, maar in tegenstelling tot Elizabeth (een blanke vrouw) hadden zij ook te maken met frustrerend of zelfs gevaarlijk racisme. Verschillende van hen, zoals Katherine Johnson, Dorothy Vaughan en Mary Jackson, ontwikkelden zich tot opmerkelijke carrières en doorbraken barrières waarvan niemand dacht dat ze doorbroken konden worden. Als “Lessons in Chemistry” meer mensen inspireert om op zoek te gaan naar de echte verhalen van vrouwen die vochten om gehoord te worden – en wonnen – dan is dat ook zeker reden voor een feestje.
Afbeelding Bron: Apple