Ik kan al zolang ik me kan herinneren geesten zien en horen. Hoewel mijn innerlijke cirkel hier altijd van op de hoogte is geweest, heb ik het voor iedereen in mijn leven geheim gehouden. . . tot voor kort. Als kind was mijn familie erg ondersteunend, dus ik vond het nooit raar dat ik ’s nachts engelen in mijn kamer zou zien. Ik had een windgong in mijn slaapkamer en vroeg geesten om ermee te jingelen, zodat ik wist dat ze naar me luisterden. In de vierde klas vroeg ik zelfs een geest om mijn vriend te zijn via een Ouija-bord. Ik weet het, ik weet het, dat klinkt super eng. Ik ben nog steeds bang voor hoe beschamend dat is om toe te geven, maar het spreekt over hoe comfortabel ik communiceerde met de doden! En voor het geval je je dat afvraagt, is die ‘vriend’ na die dag niet meer met me gaan communiceren. Hij heeft me letterlijk geesten.
Ik ontvang informatie van al mijn zintuigen. Als iemand bijvoorbeeld aan een hoofdletsel is overleden, krijg ik hoofdpijn. Als iemand altijd een bepaald parfum droeg, ruik ik het.
Toen ik ouder werd, wist ik niet zeker hoe ik mijn spiritualiteit in mijn heel normale levensstijl moest vermengen. Ik heb een soort dubbelleven geleefd. . . Ik bracht mijn dagen op kantoor door met een praatje met mijn collega’s en bracht mijn nachten door met communiceren met geesten en het zien van de vele vorige levens die ik heb geleefd. Ik heb het niemand verteld omdat ik erg bang was voor afwijzing. Ik weet dat veel mensen niet in mediums geloven. Ik zou mijn overtuigingen nooit aan iemand anders opdringen of zelfs maar verwachten dat ze er open voor staan, maar de angst om mensen te laten denken dat ik een “fraudeur” of “gek” ben, maakt mijn borstkas strak. In een vorige baan vertelde mijn baas me eens hoe helderzienden oplichting zijn. Op mijn eerste dag van een andere baan had ik een mentor die terloops vertelde dat mensen die in kristallen geloven gek zijn. Ze wisten niet dat mijn tas vol zat omdat ik ze gebruik in mijn spirituele beoefening.
In 2019 werd ik gecertificeerd in reiki, een vorm van energieheling. Ik begon met oefenen op anderen, en zodra ik mijn handen op hun lichaam legde, werd ik overspoeld met berichten voor hen. Het voelde als een slechte dienst om niet te delen wat ik had gezien en gehoord. Langzaam veranderden mijn reiki-sessies in intuïtieve lezingen.
Ik wist dat ik mijn geheim moest onthullen om mijn praktijk te openen en meer klanten aan te nemen. Het was tijd om uit de spirituele kast te komen. Ik typte zelf een post op sociale media en publiceerde het snel voordat ik me kon terugtrekken. Ik werd meteen overspoeld met berichten van zoveel verschillende soorten mensen – neven, vreemden en zelfs mijn oogarts. Elke keer dat ik een nieuwe boodschap kreeg, sprong mijn hart op. Ik zou aannemen dat ze vreselijke dingen zouden zeggen, me zouden afwijzen of me zouden verwerpen, maar elk bericht was ondersteunend en vriendelijk. Velen van hen wilden weten hoe het is om medium te zijn.
In een sessie komen geesten door in een breed scala aan sensaties. Ik ben voornamelijk helderwetend, wat betekent dat berichten als een gedachte in mijn hoofd opkomen. Ik ontvang echter informatie van al mijn zintuigen. Als iemand bijvoorbeeld aan een hoofdletsel is overleden, krijg ik hoofdpijn. Als iemand altijd een bepaald parfum droeg, ruik ik het. Ik kan ze ook zien – mijn favoriet is wanneer ik de geest-baby’s van een cliënt (toekomstige kinderen) om hen heen zie hangen. Ik hoor ook de overledenen praten en lachen. Vooral hoor ik de hele dag een vreemd rinkelend geluid wanneer er sterke drank in de buurt is, en om eerlijk te zijn, wordt het vaak vervelend.
Ik heb hier echt sterke grenzen aan moeten stellen, zodat ik een normaal leven kan leiden. Ik heb manieren bedacht om het ‘uit te zetten’, zoals het dragen van hoeden, het visualiseren van een luchtbel om me heen en het zich voorstellen dat een deur bovenop mijn hoofd dichtgaat. Ik ben tenslotte nog steeds een 24-jarige die haar dagen besteedt aan het beantwoorden van e-mails, het vouwen van de was en het kijken naar Netflix-shows. Maar als ik die kleine deur boven op mijn hoofd open, kan ik ontsnappen naar een land vol kleurrijke aura’s, levendige vorige levens en zinvolle berichten van dierbaren.
Nu mijn geheim openbaar is, voel ik me zowel kwetsbaar als vrij. Ook al is mijn situatie misschien een beetje anders, ik denk dat ik vergelijkbaar ben met de meeste jonge volwassenen die ook op reis zijn om erachter te komen wie ze zijn. En nu ik dit deel van mezelf heb omarmd, kan ik vol vertrouwen in de spiegel kijken en precies weten wie ik ben. Ik ben een medium.
Afbeeldingsbron: Marybeth Noonan