Michelle Joy van YourTango geeft haar deskundige mening over relaties.
Iedereen maakt fouten. Hier is hoe ze op te lossen.
Je hebt het verprutst en een grote fout gemaakt. Je hebt het echt verpest, en nu geeft je partner je erover, ziedend van teleurstelling, pijn en pijn. Nu moet u zich verontschuldigen, zodat dit uw relatie niet voortdurend beïnvloedt, maar soms weet u hoe u zich moet verontschuldigen op een manier waarvan uw partner weet dat u het moeilijk vindt.
Schuld spoelt over je heen terwijl je geweten je eraan herinnert dat je je woord of je einde van een verbintenis niet hebt gehouden.
Of heel negatief – een meer flipperende, “Wat is het probleem eigenlijk? Kom erover!” houding.
Als je soms het gevoel hebt dat het gemakkelijker is om je hoofd in het zand te steken en passief te worden, jezelf te verdedigen of het perspectief van je partner te negeren of te ontkennen wanneer je het verpest, ben je niet alleen.
Wat wil je partner eigenlijk nog meer van je? Je zei dat je spijt had en dat zou genoeg moeten zijn en nu kunnen we verder, toch? Nee.
Je partner wil dat je echt begrijpt hoe je blunder hen heeft beïnvloed. Als u begrijpt en zelfs enkele empathische woorden kunt bieden, biedt dit de mogelijkheid voor hen om zich kalm, kalmer en meer verbonden met u te voelen.
Het kan ook uw partner helpen de pijn los te laten die uw blunder hen heeft veroorzaakt. Herkennen waar je partner vandaan komt, betekent dat je hem vragen stelt op een niet-defensieve manier, zodat je de situatie beter kunt begrijpen. Alleen dan kan een echte verontschuldiging worden geboren.
Maar als het zo gemakkelijk zou zijn, zouden wrok niet bestaan en zouden al die boeken over vergeving niet uit de schappen vliegen.
Er zijn een paar mythen die echte excuses in de weg staan:
- Als ik het niet eens ben met de gevoelens van mijn partner, heb ik het recht mezelf te verdedigen. Als je partner gewond is geraakt door iets dat je hebt gedaan, hebben ze gelijk. Het is hoe ze iets hebben ervaren, het is al gebeurd en je kunt niet terug in de tijd gaan. Weersta niet verstrikt te raken in het veranderen van hoe ze zich voelden door dingen te zeggen als: “Oh kom op, het was niet zo erg,” of: “Waarom maak je hier zo’n probleem mee?” Het is misschien legitiem dat het niet jouw bedoeling was om dat gevoel in hen te veroorzaken, maar je kunt niet veranderen hoe zij zich voelden.
- Als ik mijn partner mijn excuses aanbied, betekent dit dat ik het eens ben met wat ze me beschuldigen . Verontschuldigen gaat niet over iets ergens de schuld van geven. Het gaat om het erkennen en reageren op de emotionele pijn van je partner, ongeacht hoe schuldig of onschuldig je jezelf in de situatie acht..
- Als ik de pijn van mijn partner erken, ben ik een deurmat. Heel negatief, het kost veel kracht om stabiel te blijven, echt naar je partner te luisteren, hen nieuwsgierige vragen te stellen en jezelf in hun schoenen te plaatsen.
- Als ik me verontschuldig, zal mijn kant van het verhaal niet worden gehoord en zal ik voor altijd verkeerd worden begrepen. Wanneer je partner is gehoord en in een ruimte is om te luisteren, kun je delen wat er toen voor je aan de hand was. Er is echter een groot verschil tussen het uitleggen van jezelf om de situatie te rechtvaardigen, een excuus te maken of jezelf een “ga uit de gevangenis gratis” -kaart te geven – verzen die je denkproces uitleggen en onderzoeken waar enig misverstand kan zijn opgetreden.
- Als ik sorry zeg, heb ik mijn deel gedaan. Als het een relatie is waar je om geeft, is het goed als je nog een paar stappen neemt. Meestal zal uw partner zich verontschuldigd voelen wanneer u de inhoud van de blunder begrijpt, de onaangename gevoelens die het veroorzaakte en een samenwerkingsplan om te voorkomen dat het opnieuw gebeurt.
Als je het verpest met je partner, zijn jullie allebei nodig om de situatie te herstellen.
Hier zijn 5 belangrijke tips voor het aanbieden van excuses en het genezen van de pijn in uw relatie:
1. Blijf met het ongemak van de teleurstelling van uw partner.
Doe alsof je bent als een journalist die gegevens verzamelt. Stel vragen zodat u uw partner kunt begrijpen, zoals:
“Hoe voelde je je terwijl het gebeurde?”
“Hoe heb je mijn acties / gedrag geïnterpreteerd terwijl het gebeurde?”
“Wat zou je willen dat ik anders had gedaan?”
2. Denk terug aan wat je je partner hoort zeggen.
Net zoals een journalist gegevens verzamelt en verslag uitbrengt over wat hij heeft geleerd, kust je partner de grond waarop je loopt als je dat voor hen deed. Aanwezig blijven is een uitdaging als u niet wilt wat u hoort.
Herhaal dus aan hen wat u hen hoort zeggen om er zeker van te zijn dat u een nauwkeurige lezing krijgt. Lichaamstaal en toon zijn van het grootste belang!
3. Empathize met hun standpunt.
Dit is jezelf in de schoenen van je partner plaatsen en hun lijden erkennen. “Gezien wat er is gebeurd, begrijp ik waarom je zou voelen wat je voelt.”
4. Verontschuldig u oprecht.
Vat alles samen: “Toen ik het evenement vergat waarvoor je kaartjes voor ons kocht en ik kwam niet opdagen, voelde je je erg gekwetst, boos en dacht je dat ik niet om jou of onze relatie gaf. Dat klinkt verschrikkelijk. Ik ben nooit van plan die gevoelens in jou te veroorzaken. “
5. Nodig een discussie uit over hoe een terugval te voorkomen.
Als uw partner hoort dat u enige verantwoordelijkheid neemt en manieren bedenkt om te voorkomen dat dit opnieuw gebeurt, geeft dit aan dat u erom geeft.
“Voortaan zet ik alle evenementen in mijn agenda, zodat ik het niet zal vergeten.” Of “Kunnen we een effectiever systeem bespreken voor het coördineren van evenementen zodat dit niet meer zal gebeuren?”
In zo’n onderling afhankelijke relatie zullen er problemen zijn. Het gaat erom hoe je ermee omgaat! Met oefening word je sterker als individu en als koppel – het is het soort dingen dat helpt om de liefde in de tijd levend te houden.
Dus oefen, houd je hoofd uit het zand en geniet van de beloningen! Je hebt tenslotte de keuze gemaakt om samen in de dierentuin te zijn, dus waarom niet harmonieus zijn?
Afbeeldingsbron: Getty / Hinterhaus Productions