De vierde aflevering van And Just Like That is gearriveerd, en diversiteit (of het gebrek daaraan) is een belangrijke verhaallijn. Charlotte York (Kristin Davis) wordt angstig als ze zich realiseert dat Lisa Todd Wexley (Nicole Ari Parker) en haar man Herbert (Chris Jackson) het enige zwarte stel zouden zijn tijdens haar diner. “De Wexleys kunnen niet het enige zwarte stel zijn bij het diner! Ze zullen denken dat we geen zwarte vrienden hebben”, zegt Charlotte tegen Harry Goldenblatt (Evan Handler) nadat ze de gebreken in hun gastenlijst heeft ontdekt. Dit lijkt misschien voor de hand liggend, maar als Charlotte maar één zwart stel kon bedenken om uit te nodigen, kunnen we gerust stellen dat ze geen zwarte vrienden heeft.
Dingen worden steeds grimmiger. Charlotte nodigt haar Indiase buren Shelly en David Jenkins uit, met wie ze normaal gesproken niet omgaat, en haar PTA-vijand Deirdra en haar man Geoff omdat ze zwart zijn. Uiteindelijk moet ze het diner alleen annuleren om een uitnodiging voor Lisa’s familiediner te krijgen. De uitnodiging zorgt ervoor dat Charlotte in een stroomversnelling raakt over haar kennis van zwarte cultuur 101. “Lisa en Herbert lopen in een eclectische en diverse menigte, maar op dit moment heeft iedereen het over zwarte literatuur. Je hebt het artikel gelezen dat ik je heb gestuurd, toch?” Charlotte vraagt Harry tijdens een rare voorbereidingssessie om zich op zijn gemak te voelen bij zwarte mensen. Ze voegt eraan toe: “Het is onaanvaardbaar dat we geen diversere vriendschapskring hebben.” Vergeet niet dat deze vrouwen al tientallen jaren in New York City wonen om dit te ontdekken.
“Het is onaanvaardbaar dat we geen diversere vriendschapskring hebben.”
– Charlotte
Het voelt alsof in aflevering vier AJLT-schrijvers een brutaal antwoord probeerden te bedenken op de oorspronkelijke kritiek op de franchise omdat ze niet meer diverse personages hadden voor een show die zich afspeelt in zo’n multiculturele stad. Of misschien moest het de realiteit weerspiegelen van enkele blanke families in de Upper East Side. (IRL, Davis heeft twee zwarte kinderen). Maar uiteindelijk was het gewoon moeilijk om naar te kijken als een persoon van kleur. Ik zou nooit iemands diversiteitsquotum willen vullen – en als we eerlijk zijn, zo voelde de introductie van de gekleurde vrouwen. De Indiase makelaar Seema Patel (Sarita Choudhury) heeft de leiding over de verkoop van het appartement van Carrie Bradshaw (Sarah Jessica Parker), en ze worden goede vrienden in de aflevering. Op dezelfde manier krijgt Miranda Hobbs (Cynthia Nixon) een diner met haar zwarte professor Dr. Nya Wallace (Karen Pittman), waardoor een vriendschap ontstaat die geforceerd lijkt totdat ze praten over de universele ervaring van het krijgen van kinderen. Toen Miranda eenmaal wakker werd achtergelaten, voelde het zo veel echter. De aflevering voelde alsof ze alle POC tegelijk probeerden te jammen.
Sex and the City was een show voor blanke vrouwen. Voor wie is de herstart bedoeld?
Het DEI-gevoel van aflevering vier neemt de opwinding weg van de diversiteitsinspanningen die zijn beloofd in de reboot. “Allereerst was alles wat we ooit deden op Sex and the City in de schrijfkamer een beetje gebaseerd op onze eigen persoonlijke ervaringen, kennis en leven”, vertelde showrunner en uitvoerend producent Michael Patrick King onlangs aan fafaq als reactie op de kritiek. “Toen we wisten dat we gekleurde mensen binnenhaalden, was het eerste wat ik wist dat we gingen doen, dat we gekleurde schrijvers binnenhaalden, zodat ze ook konden doen wat we deden voor die andere blanke dames. Maar nu, doen met nieuwe personages en hun leven en hun uitdrukkingen. En niet zomaar gekleurde schrijvers, maar specifieke mensen met specifieke standpunten.” Maar schrijvers moeten ook niet alleen als tokens binnenkomen om de verhaallijnen van de nieuwe POC-personages te schrijven. Ze schrijven over het hele storyboard om ervoor te zorgen dat een diverse mentaliteit de kern vormt van zelfs de blanke personages, zoals King uitlegde.
Ik ben blij dat de inspanningen er waren, maar het is niet genoeg. Als kijker wil ik niet op deze reis gaan als Charlotte meer “wakker” wordt. Het centreert haar als een blanke vrouw in een gesprek over diversiteit. We zullen zien hoe het seizoen verder gaat, maar ik heb niet al te veel hoop.
Afbeeldingsbron: HBO Max / Craig Blankenhorn