Tanda. Pawdna. Quiniela. Rotativo. Deze woorden staan voor een keten van vertrouwen en vertrouwdheid die, ondanks dat ze geassocieerd worden met verschillende culturen, allemaal naar hetzelfde verwijzen: informele spaarclubs of -kringen die functioneren als een manier om niet alleen geld te sparen, maar ook om op korte termijn meer te verdienen. Soms worden ze sociedades of susus genoemd in het Caribisch gebied. In plaats van geld op een spaarrekening te zetten, spreekt een groep familie, vrienden en/of buren af om een bepaald bedrag in een gemeenschappelijke pot te stoppen. Aan het einde van de vastgestelde periode (meestal elke week gedurende 10 weken) wordt het forfaitaire bedrag van het spaargeld aan een van de leden van de susu gegeven om er naar eigen goeddunken mee te doen. De volgende week doet iedereen weer een duit in het zakje en wordt het aan het volgende lid in de rij gegeven, enzovoort.
Hoewel dit soort sociedades veel voorkomen in immigrantengemeenschappen over de hele wereld, komt het woord susu van het Yoruba-woord esusu, dat staat voor een informele manier om geld te sparen. Je zou je kunnen voorstellen dat deze praktijk, samen met een gevoel van gemeenschapsvertrouwen, door de slavenhandel werd verspreid over Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Niettemin zijn soortgelijke gebruiken ook te vinden in andere culturen en landen, waaronder China en Korea.
Latino’s dagen het taboe van het daten met jongere mannen uit en vinden succes
De reden voor deze interculturele populariteit is dat susus functioneren als een eenvoudige oplossing voor een gemeenschappelijk probleem: een gebrek aan financiële zekerheid. Mensen die hun thuisland onder minder ideale omstandigheden verlaten en grens na grens oversteken op zoek naar een beter leven, vallen vaak in deze categorie. Wanneer ze aankomen, hebben ze soms moeite om zich financieel te vestigen.
Een van de grootste obstakels waar niet alleen zwarte en bruine gemeenschappen mee te maken hebben, maar gemeenschappen met een achterstand in het algemeen, is een gebrek aan bekendheid met en vertrouwen in het financiële systeem,” zegt David J. Cuevas, een Puerto Ricaanse financieel adviseur die momenteel voor Santander Bank werkt. Cuevas merkt ook op dat er bepaalde operationele hindernissen zijn die inherent zijn aan het banksysteem en die het voor leden van deze gemeenschappen moeilijk kunnen maken om een bankidentiteit op te bouwen. “Wanneer je bij een bank een rekening wilt openen, moeten we bepaalde bewijzen verzamelen, zoals een identiteitsbewijs en een adresbewijs. En met name het bewijs van adres is vaak een van de grootste uitdagingen,” zegt hij.
Tanda. Pawdna. Quiniela. Rotativo. Deze woorden staan voor een keten van vertrouwen en vertrouwdheid die, ondanks dat ze geassocieerd worden met verschillende culturen, allemaal naar hetzelfde verwijzen: informele spaarclubs of -kringen die functioneren als een manier om niet alleen geld te sparen, maar ook om op korte termijn meer te verdienen. Soms worden ze sociedades of susus genoemd in het Caribisch gebied. In plaats van geld op een spaarrekening te zetten, spreekt een groep familie, vrienden en/of buren af om een bepaald bedrag in een gemeenschappelijke pot te stoppen. Aan het einde van de vastgestelde periode (meestal elke week gedurende 10 weken) wordt het forfaitaire bedrag van het spaargeld aan een van de leden van de susu gegeven om er naar eigen goeddunken mee te doen. De volgende week doet iedereen weer een duit in het zakje en wordt het aan het volgende lid in de rij gegeven, enzovoort.
Hoewel dit soort sociedades veel voorkomen in immigrantengemeenschappen over de hele wereld, komt het woord susu van het Yoruba-woord esusu, dat staat voor een informele manier om geld te sparen. Je zou je kunnen voorstellen dat deze praktijk, samen met een gevoel van gemeenschapsvertrouwen, door de slavenhandel werd verspreid over Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Niettemin zijn soortgelijke gebruiken ook te vinden in andere culturen en landen, waaronder China en Korea.
Latino’s dagen het taboe van het daten met jongere mannen uit en vinden succes
De reden voor deze interculturele populariteit is dat susus functioneren als een eenvoudige oplossing voor een gemeenschappelijk probleem: een gebrek aan financiële zekerheid. Mensen die hun thuisland onder minder ideale omstandigheden verlaten en grens na grens oversteken op zoek naar een beter leven, vallen vaak in deze categorie. Wanneer ze aankomen, hebben ze soms moeite om zich financieel te vestigen.
Een van de grootste obstakels waar niet alleen zwarte en bruine gemeenschappen mee te maken hebben, maar gemeenschappen met een achterstand in het algemeen, is een gebrek aan bekendheid met en vertrouwen in het financiële systeem,” zegt David J. Cuevas, een Puerto Ricaanse financieel adviseur die momenteel voor Santander Bank werkt. Cuevas merkt ook op dat er bepaalde operationele hindernissen zijn die inherent zijn aan het banksysteem en die het voor leden van deze gemeenschappen moeilijk kunnen maken om een bankidentiteit op te bouwen. “Wanneer je bij een bank een rekening wilt openen, moeten we bepaalde bewijzen verzamelen, zoals een identiteitsbewijs en een adresbewijs. En met name het bewijs van adres is vaak een van de grootste uitdagingen,” zegt hij.
Cuevas legt uit dat, hoewel er geen immigratiegerelateerde belemmeringen zijn voor niet-ingezetenen om een betaal- of spaarrekening te openen, ze het proces niet kunnen voltooien als ze niet voldoende bewijs van verblijf op hun naam hebben staan (rekeningen van nutsbedrijven, telefoonrekeningen, enz.). Dit kan traditioneel bankieren een uitdaging maken voor mensen die nieuw zijn in het land.
Als alternatief bieden susus een manier voor de meest kwetsbaren in onze gemeenschappen om toegang te krijgen tot snel geld wanneer ze het nodig hebben. Wanneer ze lid worden, krijgen de leden van de susu een nummer of een ticket. Voor leden met een lager nummer (meestal de susu-managers, leden die vroeg lid worden of leden die een of andere verantwoordelijkheid voor de groep op zich nemen) werkt de susu als een lening, waarbij ze beloond worden met een groot bedrag dat ze in de weken daarna terugbetalen. Voor degenen met hogere aantallen (degenen die nieuw zijn in de gemeenschap) is de susu meer een informele spaarrekening, waar ze al vroeg geld op kunnen zetten om later in het jaar uit te betalen. In beide gevallen kan de susu een belangrijke financiële steun zijn voor leden van gemeenschappen met een achterstand.
Jonas Guerrero, productlijnmanager bij Ewing Athletics, groeide op met de naam “sociedad”. Hij herinnert zich dat het een belangrijke rol speelde in zijn bescheiden jeugd.
“Mijn vader was taxichauffeur, dus veel van het geld [van onze sociedad] werd daar besteed. Er was altijd wel iets met die auto,” zegt Guerrero lachend. Dit is een realiteit die veel mensen uit de arbeidersklasse begrijpen. Guerrero voegt er echter aan toe dat susu-inkomsten, naast onvoorziene uitgaven en grote rekeningen, vaak ook vakanties of reizen naar huis financierden. Mensen die geen toegang hebben tot krediet of niet nog meer schulden willen maken, kunnen hun reis gewoon plannen rond het moment dat hun nummer in de susu opkomt. Dat geeft een gevoel van zekerheid. De leden weten wanneer hun nummer wordt genoemd en ze weten hoeveel ze kunnen verdienen.
Tanda. Pawdna. Quiniela. Rotativo. Deze woorden staan voor een keten van vertrouwen en vertrouwdheid die, ondanks dat ze geassocieerd worden met verschillende culturen, allemaal naar hetzelfde verwijzen: informele spaarclubs of -kringen die functioneren als een manier om niet alleen geld te sparen, maar ook om op korte termijn meer te verdienen. Soms worden ze sociedades of susus genoemd in het Caribisch gebied. In plaats van geld op een spaarrekening te zetten, spreekt een groep familie, vrienden en/of buren af om een bepaald bedrag in een gemeenschappelijke pot te stoppen. Aan het einde van de vastgestelde periode (meestal elke week gedurende 10 weken) wordt het forfaitaire bedrag van het spaargeld aan een van de leden van de susu gegeven om er naar eigen goeddunken mee te doen. De volgende week doet iedereen weer een duit in het zakje en wordt het aan het volgende lid in de rij gegeven, enzovoort.
Hoewel dit soort sociedades veel voorkomen in immigrantengemeenschappen over de hele wereld, komt het woord susu van het Yoruba-woord esusu, dat staat voor een informele manier om geld te sparen. Je zou je kunnen voorstellen dat deze praktijk, samen met een gevoel van gemeenschapsvertrouwen, door de slavenhandel werd verspreid over Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Niettemin zijn soortgelijke gebruiken ook te vinden in andere culturen en landen, waaronder China en Korea.
Latino’s dagen het taboe van het daten met jongere mannen uit en vinden succes
De reden voor deze interculturele populariteit is dat susus functioneren als een eenvoudige oplossing voor een gemeenschappelijk probleem: een gebrek aan financiële zekerheid. Mensen die hun thuisland onder minder ideale omstandigheden verlaten en grens na grens oversteken op zoek naar een beter leven, vallen vaak in deze categorie. Wanneer ze aankomen, hebben ze soms moeite om zich financieel te vestigen.
Een van de grootste obstakels waar niet alleen zwarte en bruine gemeenschappen mee te maken hebben, maar gemeenschappen met een achterstand in het algemeen, is een gebrek aan bekendheid met en vertrouwen in het financiële systeem,” zegt David J. Cuevas, een Puerto Ricaanse financieel adviseur die momenteel voor Santander Bank werkt. Cuevas merkt ook op dat er bepaalde operationele hindernissen zijn die inherent zijn aan het banksysteem en die het voor leden van deze gemeenschappen moeilijk kunnen maken om een bankidentiteit op te bouwen. “Wanneer je bij een bank een rekening wilt openen, moeten we bepaalde bewijzen verzamelen, zoals een identiteitsbewijs en een adresbewijs. En met name het bewijs van adres is vaak een van de grootste uitdagingen,” zegt hij.