Het is september. De scholen zijn terug en Halloween lijkt voor de deur te staan. De lucht heeft het overweldigende gevoel van een nieuw begin, een schijn van een nieuw jaar en een frisse start. Na de eerste schooldag en de verplichte voordeurfoto ga ik naar de koffiebar om het te vieren met een ijskoude latte met havermelk en wat stilte. Als ik mijn bankieren-app op mijn telefoon open, word ik met stomheid geslagen. Ben ik opgelicht? Heeft iemand mijn kaarten gestolen en is hij gaan shoppen? Hoe kan het cijfer dat me aankijkt kloppen als ik pas een paar dagen geleden betaald ben? En dan herinner ik me: zomerkampen. Ja, deze zomer heb ik het equivalent van een weekend Ibiza uitgegeven, inclusief vlucht en taxi naar het vliegveld, om mijn twee kinderen naar verschillende zomerkampen te sturen, omdat we dit jaar niet naar het buitenland gingen en ik vier van de zes weken fulltime werkte.
Om nog meer zout in de wonde te strooien, betekende september ook de betaling voor alle buitenschoolse, naschoolse clubs voor het volgende trimester, omdat alles van tevoren moet worden betaald. Of het nu gaat om opvang, zodat ik het werk kan doen waar ik van hou, of om de verschillende sportactiviteiten elke avond waarvan ik geloof dat ze de kinderen helpen om zich goed te ontwikkelen, er is altijd wel iets. Het geeft me ook een pauze van het omkopen van mijn kinderen met snacks en/of een scherm zodra de bel van 15.00 uur gaat – een plezier dat ik moest doorstaan in de zomervakantie en ik kan bevestigen dat het niet ideaal is en het equivalent kost van de helft van je hypotheekbetaling.
Voor degenen onder jullie die geen kinderen hebben, of met jonge kinderen die momenteel in de crèche zitten en die 80% van hun loon kosten, die met hun ogen rollen bij mijn geklaag over de kosten van relatief korte zomervakanties, dacht ik dat ik de puntjes op de i zou zetten, de bonnetjes zou laten zien als je wilt, van de werkelijke kosten – ik denk dat het je zal verbazen.
En voor degenen die zich knikkend afvroegen waar hun geld deze zomer is gebleven en zich afvroegen wanneer het legaal is om je kinderen zes weken lang alleen te laten spelen, we zitten in hetzelfde schuitje. Niemand heeft je kaart opgelicht. Oh, en FYI er is blijkbaar geen wettelijke leeftijd, maar het wordt gewoon afgekeurd om je kinderen voor de middelbare schoolleeftijd achter te laten.
De ontvangstbewijzen
**Week één
Kind één: vijf dagen cheer- en danskamp, 9am-3pm: £160
Kind twee: vier dagen voetbalkamp van 9.00 tot 15.00 uur: £88
Lunchpakketten plus extra tussendoortjes na 15.00 uur: £80
**Totaal: £328
**Week Twee
Kind één: multisportkamp twee dagen, 8.30-16u: £70
Kind twee: vier dagen voetbalkamp 9.00-3.00: £88
Het is september. De scholen zijn terug en Halloween lijkt voor de deur te staan. De lucht heeft het overweldigende gevoel van een nieuw begin, een schijn van een nieuw jaar en een frisse start. Na de eerste schooldag en de verplichte voordeurfoto ga ik naar de koffiebar om het te vieren met een ijskoude latte met havermelk en wat stilte. Als ik mijn bankieren-app op mijn telefoon open, word ik met stomheid geslagen. Ben ik opgelicht? Heeft iemand mijn kaarten gestolen en is hij gaan shoppen? Hoe kan het cijfer dat me aankijkt kloppen als ik pas een paar dagen geleden betaald ben? En dan herinner ik me: zomerkampen. Ja, deze zomer heb ik het equivalent van een weekend Ibiza uitgegeven, inclusief vlucht en taxi naar het vliegveld, om mijn twee kinderen naar verschillende zomerkampen te sturen, omdat we dit jaar niet naar het buitenland gingen en ik vier van de zes weken fulltime werkte.
Om nog meer zout in de wonde te strooien, betekende september ook de betaling voor alle buitenschoolse, naschoolse clubs voor het volgende trimester, omdat alles van tevoren moet worden betaald. Of het nu gaat om opvang, zodat ik het werk kan doen waar ik van hou, of om de verschillende sportactiviteiten elke avond waarvan ik geloof dat ze de kinderen helpen om zich goed te ontwikkelen, er is altijd wel iets. Het geeft me ook een pauze van het omkopen van mijn kinderen met snacks en/of een scherm zodra de bel van 15.00 uur gaat – een plezier dat ik moest doorstaan in de zomervakantie en ik kan bevestigen dat het niet ideaal is en het equivalent kost van de helft van je hypotheekbetaling.
Voor degenen onder jullie die geen kinderen hebben, of met jonge kinderen die momenteel in de crèche zitten en die 80% van hun loon kosten, die met hun ogen rollen bij mijn geklaag over de kosten van relatief korte zomervakanties, dacht ik dat ik de puntjes op de i zou zetten, de bonnetjes zou laten zien als je wilt, van de werkelijke kosten – ik denk dat het je zal verbazen.
En voor degenen die zich knikkend afvroegen waar hun geld deze zomer is gebleven en zich afvroegen wanneer het legaal is om je kinderen zes weken lang alleen te laten spelen, we zitten in hetzelfde schuitje. Niemand heeft je kaart opgelicht. Oh, en FYI er is blijkbaar geen wettelijke leeftijd, maar het wordt gewoon afgekeurd om je kinderen voor de middelbare schoolleeftijd achter te laten.
De ontvangstbewijzen
**Week één
Kind één: vijf dagen cheer- en danskamp, 9am-3pm: £160
Kind twee: vier dagen voetbalkamp van 9.00 tot 15.00 uur: £88
Lunchpakketten plus extra tussendoortjes na 15.00 uur: £80
**Totaal: £328
**Week Twee
Kind één: multisportkamp twee dagen, 8.30-16u: £70
Kind twee: vier dagen voetbalkamp 9.00-3.00: £88
Lunchpakket plus extra snacks na 15.00 uur: £80
Totaal: £238
**Week drie