Nadat Simone Biles, McKayla Maroney, Maggie Nichols en Aly Raisman tijdens een hoorzitting van de Senate Judiciary Committee op 15 september getuigenissen hadden afgelegd over de verkeerde behandeling door de FBI van hun onderzoek naar beschuldigingen van misbruik door Larry Nassar, werd de vloer geopend voor ondervraging. Een krachtig moment kwam toen voorzitter Dick Durbin de vier overlevenden en gymnasten vroeg wat ze zouden zeggen tegen andere jonge atleten die misschien in stilte lijden, niet zeker of ze zich moesten uitspreken. Raisman en Maroney, teamgenoten van de Fierce Five 2012 Olympische ploeg, namen deze vraag volledig met een cruciale boodschap: ze geloven overlevenden en ze moedigen hen aan, indien en wanneer mogelijk, naar voren te komen.
“Wees geduldig met jezelf, wees lief voor jezelf, weet dat ik ook worstel. Ik ben nog steeds aan het zoeken hoe ik hiervan kan genezen”, zei Raisman, die in het verleden open was over het gebruik van therapie. Ze verklaarde dat sommige dagen beter zijn dan andere en dat het stop-and-go-gevoel OK is. “We zijn allemaal mensen, we doen allemaal ons best.”
Raisman drong er bij de overlevenden op aan ‘om het aan iemand te vertellen wanneer ze zich op hun gemak voelen’. Ze benadrukte het belang van een sterk ondersteuningssysteem, hoewel het soms even kan duren om die gemeenschap te vinden die ze vertrouwen. “Ik moedig je aan om niet op te geven totdat je de steun hebt gevonden die je verdient, en onthoud dat ik je geloof, ik steun je, je bent niet alleen en ik moedig je aan om hulp te vragen.”
“Ik geloof je, ik steun je, je bent niet alleen, en ik moedig je aan om hulp te vragen.”
Maroney, die minuten eerder een gepassioneerde en nauwgezet gedetailleerde verklaring van haar telefoon las, merkte ook op: “Ze moeten weten dat hun misbruik genoeg is. Ik denk dat we ons allemaal zo lang hebben ondervraagd omdat iemand anders ons niet volledig valideerde , dat we twijfelden aan wat er met ons was gebeurd. En dat zal het genezingsproces altijd langer laten duren. Ik denk dat de tweede die ik mezelf gaf, was toen ik echt begon te genezen en toen ik echt mijn stem terug begon te krijgen. ” Wat Maroney helpt, zei ze, is contact maken met andere overlevenden, en ze raadde mensen aan die het moeilijk hebben hetzelfde te doen.
Veertig minuten later zei Raisman, toen hij reageerde op de gevoelens van senator Cory Booker uit New Jersey, dat mensen zich volgens haar niet altijd bewust zijn van het langdurige lijden dat deze overlevenden meestal ondergaan, ondanks het feit dat elke nasleep anders is. . Ze vervolgde: “Ik denk dat het belangrijk is dat mensen beginnen te herkennen dat je misschien nooit weet wat iemand anders doormaakt, maar voor mensen die een trauma hebben meegemaakt, is het echt moeilijk.”
Raisman zei dat de “angst om niet geloofd te worden” het uitspreken angstaanjagend maakt, net als de fysieke en mentale tol die het van een persoon eist. Ze verdiepte zich in haar eigen ervaringen toen ze geen energie meer had bij eenvoudige taken zoals haar wassen of een korte wandeling maken. “En als iemand dit kijkt die zich echt moe voelt, die een overlevende is en niet weet waarom ze bepaalde problemen hebben die nieuw zijn, weet dan dat je niet de enige bent, en ik ervaar hetzelfde,” verklaarde ze. . “En hopelijk kunnen we ons na verloop van tijd beter voelen.”
Beeldbronnen: Getty / Anna Moneymaker en Getty / SAUL LOEB